Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Bahar mısın, yaz mısın,
Şiir misin saz mısın,
Yanakların al olmuş,
Yoksa sen kiraz mısın,

Dıngıl hava havuzunda
Bir karpuz var omuzunda
Oruç tutmak çok sevaptır
Diyarbakır temmuzunda

Aşefçiler çarşısı var

Aşk karşısında sermestim bugün,
O hem aşk hem aşkı yaratandır,
İstemem aşktan an dahi sürgün,
Dünyayı aşk ile donatandır.

Yağmur damlaları için dumandan gebe, fahişe kadar kirli diyorlar,
Halbu ki o yağmur damlaları, harakiri yapmaktalar bizim için,
Gökten inen yağmur tanelerinden bilmem ki akılsızlar ne istiyorlar,
İyilik faydasız insanlara, kendi içlerindeki kirleri görmüyorlar niçin.

Ezanın nağmeleri, gökyüzünü kuşattı,
Gökten sağnak şeklinde, Rahmet yere ulaştı,
Melekler yeryüzünde, dileklere dolaştı,

Yanlız sana el açar, senden yardım dilerim,
Yanlız dilimle değil, yüreğimle isterim,

Kijan zıman dıbı bıra bı,
Başti lıher zımanda başı,
Xırabi lı her zımanda xırabı,
Xedı teala gışti zımana zanı,
Bı iznı xedı zıman hatıye dıne,
Ew çı vırvırı veyı,

Ben bir ürkek geyik gibi, avcıdan kaçmaktayım,
Aslında ölü gibiyim, yine saklanmaktayım,
Doğum yerim bu topraklar, yabancı da değilim,
Hayatıma göz dikene, hayretle bakmaktayım,

Bilmem ne istiyor benden, nedir bu kin bu nefret,

Muhatabı bi hitabı evladü iyal,
Bütün dertlerine olurum ben de meyal,

Mebde i men yanar idin tüm dertlerime,
Asla istemezsin bela gelsin serime,

Cahildir cehlinde ehil,
Ne söylesen fayda etmez,
Kendince haklıdır cahil,
Haznesinde yalan bitmez.

Perdenin arkasında, kukla oynatan eller,
Takkesi düşmese de, belli değil mi keller.