Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Lı zımana dayıka gel,
Veka şire dayıkanı,
Ki bernadı dıbe zegel,
Ev düjmüne zarokanı.

Herkesin anasının dili,

Dağdan geldim bilmiyorum şehiri
Musluk bilmem görmüşüm ben nehiri
Şifa diye içmiş isem zehiri
Yaşıyorsam inan ki ben kârdayım

Vere dayê cem mı rune...........................Gel anam yanıma otur

Bırinamın gellek kure...............................Yaram oldukça derindir

Dınê ez zanım ki zure...............................Bilirim dünya yalandır

Beni bende mi sanırsın?
Etrafımda dolanırsın,
Saptırmaya çalışırsın,
İblis benden uzağa git,

ADEMDEN(A.S.) GÜNÜMÜZE

Ademden günümüze muhalif olmuş şeytan,
Şeytanlık oldu işi, korkmuş olsa da Haktan,
Vazgeçiniz ne olur, şeytan ile yarıştan,

Adam ol Adem gibi, yaradanı unutma,
Şeytanın hilesi çok, akıllı ol da yutma,
Adaletin kefesi, hassas denge düzeni
Haklı olana karşı, haksız olanı tutma.

Ölenlerin sayısı, elli binleri aştı,
Türkün Kürdün ağıdı, asumana ulaştı,
Kimi sorun var diyor, kimi diyor bitirdik,
Otuz yıldan bu yana, kim kiminle savaştı.

Çözüm üretemeyen, bıraksın yönetmeyi,

Adalet olmazsa eğer, avdet eder adavet,
Adil olmayan kişiye, cehennemden var davet.

Ah bülbülüm bülbülüm,
Sensin benim sevgilim,
Yalnızca sana açar,
Tomurcuk olan gülüm,

Bülbül bülbül ah bülbül,

Akasyalar açtı bak,
Kokuları saçtı bak,
Hasretle beklemekten,
Uykularım kaçtı bak,