Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Daldan alıç topladım,
İp attılar hopladım,
Dişim ağrıyor diye,
Dişe altın kapladım.

Yemyeşil alıç dalda,

Altım beton, duvarlar taş,
Dışım buzul, içim ataş,
Ruh aşk arar, bedenim aş,

Bu bedene azdır bu yük,
Aranan her şeyden büyük.

Bana canım diyordun,
Nasıl bırakıp gittin,
Öyle çok seviyordun,
Neden bu hale ittin.

Anam anam can anam,

Seninle geçen her bir anın, derinde izleri var,
Anma diyemem gönlüme, andıkça yaram kanar,
Her kime sual ettiysem, sanırsın herkes duvar.
Ansam bir türlü anmasam, alevim arşa çıkar.
Seninle geçen her bir anın, derinde izleri var.

Tırmanmak çok zordur, merdivenleri,
Düşünce öpüyor, insan yerleri,
Zembille inenler,nasıl bilsinler,
Merdiven altında, sürünenleri.

Yürümem mi sana doğru
Yapıyorsun bana çağrı
Eğriye asla yönelmem
Karşımda dururken doğru

Döneceğim o günü sabırla bekliyorum
Tahamülüm tükendi güne gün ekliyorum
Bitecek bütün günler elbet o gün gelecek
Yorgun argın geceler evde pinekliyorum

Düşürmüşler burada şu dünyanın devrini

Haram yaptığına, söyleme helal,
Gizli işlerine, bulunun tellal,
Sanma yaptıkların, sana kar kalır,
Allahın bir adı, unutma CELAL.

Bir eylül barış günü, dünya mazlumlarının,
Umurunda olur mu, kan emen zalimlerin.

Mağdurlar ve mazlumlar, özlüyorlar felahı,
Zulümde ısrarcının, biter mi hiç günahı.

Hani ellerimizin, birleştiği zamanda,
Patlayacak olurdu, kanlarımız damarda,
Esen fırtınaların, haddi hesabı yoktu,
Dalgalar sustu artılk, ruhum şimdi ummanda,