Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Bana canım diyordun,
Nasıl bırakıp gittin,
Öyle çok seviyordun,
Neden bu hale ittin.

Anam anam can anam,

Seninle geçen her bir anın, derinde izleri var,
Anma diyemem gönlüme, andıkça yaram kanar,
Her kime sual ettiysem, sanırsın herkes duvar.
Ansam bir türlü anmasam, alevim arşa çıkar.
Seninle geçen her bir anın, derinde izleri var.

Soğuk savaş yıllarının, ayaktaki bu eseri,
Hep kendine yontmaktadır, sanki nalıncı keseri,
Batının vurucu gücü, düşman hep yeşil kuvetler,
Müslümanların başına, bela olmuş bu serseri.

Soğuk savaş mı var artık, neden hala durmaktadır,

SÜNNETULLAH İŞLİYOR

Ne zaman geri gelir, ne de çekip gidenler,
Ruh Allaha yükselir, cevap bulur nedenler,
Direnmeler anlamsız, tüm sırlar orta yerde,
Mümin Hakka yönelir, nadim hata edenler.

Yürümem mi sana doğru
Yapıyorsun bana çağrı
Eğriye asla yönelmem
Karşımda dururken doğru

Tırmanmak çok zordur, merdivenleri,
Düşünce öpüyor, insan yerleri,
Zembille inenler,nasıl bilsinler,
Merdiven altında, sürünenleri.

Döneceğim o günü sabırla bekliyorum
Tahamülüm tükendi güne gün ekliyorum
Bitecek bütün günler elbet o gün gelecek
Yorgun argın geceler evde pinekliyorum

Düşürmüşler burada şu dünyanın devrini

Hani ellerimizin, birleştiği zamanda,
Patlayacak olurdu, kanlarımız damarda,
Esen fırtınaların, haddi hesabı yoktu,
Dalgalar sustu artılk, ruhum şimdi ummanda,

Sağ da hakikat arar,
Sol da hakikat arar,
İkisi birbirine,
Vermekte büyük zarar.

Biri birine muhtaç,

Sisiye kerry desteği,
Geziye alman desteği,
İblisten adres almışlar,
Göstermek için kösteği.