Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Ez bı kesım bı xedime,.......................Ben kimsesizim, sahipsizim,
Çıma kes nayı malamın,.....................Niçin kimse evime gelmiyor,
Rojame gışti tarine,............................Günümüz hep kapkaranlık,
Çıma halı me nabinın,........................Niçin halimizi görmüyorlar,

Lımın bawo, lımın bawo,.....................Vay bana baba, vay bana baba,,

Senlik benlik kavgası,
Nefsin bitmez havası,
Fıtratın ikamesi,
Müminlerin davası.

Tek sana kul köleyim,
Tek uğrunda öleyim,
Bu acizin duası,
İzin ver de güleyim.

Bakışın yaktı derunumu, sanırsın şemsin şuası,
Leb'inden düşen her kelime, Yusuf'un Hakka duası,
Bu bakış temizler gönlümü, siler yürekteki pası,
Bu aciz hep seni arıyor açık elimin ayası.

Hiç belli olmaz kimin nasıl gelecek sonu,
Sağcılar ne çok severlerdi Barış Mançoyu,
Tekbirle beni uğrlayın dedi Cem Karaca,
Son nefesteki durumdur insanda ki konu.

Her türlü davanın, peşinde yargı,
İster gerçek olsun, isterse kurgu,
Geç kalan yargıyla, biter mi ağrı,
Nasıl yanmasın ki, mağdurun bağrı,

YOL GÖSTERDİ
Her gün her an seferberim,
Aksın gözyaşım ve terim,
Ondan başka yok rehberim,

Her ne varsa Allah Kerim,

Dünya pervane olmuş, güneşin etrafında,
Sünnetullaha tabi, fıtratının safında,
Tercih senin ey insan, önce düşün diyorum,
Sen neye pervanesin, kimler var tarafında.

Müminin dili susmaz,
İblise karşı pusmaz,
İhlasa sarılmışsa,
Müminler boş konuşmaz.

Ayinesi iştir lafa bakılmaz demiş büyükler
Boş lafları doğurmayı elbette sever çürükler
Siz ve sizin gibiler buldukça hayat zemini
Bu millet bin yıl değil inan ki daha çok bekler