Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Kendi adıma ben her varlığı seviyorum,
SEVDİĞİMİ DE USANMADAN HEP SÖYLÜYORUM,
ONLARSIZ BİLİRİM BİR ANLAMIM OLMAZ BENİM,
Onlarla bu yaşamıma devam ediyorum.

Yok sayamam hiç kimseyi,
Beni de yok sayan olur,
Eşit herkesin düzeyi,
Saygı duyan, saygı bulur,

Bir tarafta israil, diğer yandaysa saddam,
Soykırım yapmaktaydı, müsvedde olan adam,

Biri kimyasal attı, diğeri fosfor bomba,
Biri güya Müslüman, bir de yahudi zorba,

Her ne isimle anılırsa anılsın,
Her milletin asli unsuru insandır,
İster Türk, Kürt veya Çingene denilsin,
Takdiri buyuran, elbet yaratandır,

Nasıl kurtaracaksınız, söyler misiniz millete,
Sorumluluklar sizindir, son verin artık illete,
Ak koyun kara koyundan, alacak mutlak hakkını,
Sorumluluğu aldınız, düzen veriniz devlete,

Aklımı başımdan aldı gözlerin, gözlerin,
Aklımı kaybettim bulamıyorum, Nazlıcan, bir tanem,
Kovan balı gibi, sanki sözlerin, sözlerin,
Gözümü gözünden alamıyorum, Nazlıcan, bir tanem,

Kırılmış kanadı uçamaz olmuş
Üzülüp saçını başını yolmuş
Kendi gelecekken haberi gelmiş
Beni götürmeden gel sen de gitme

Haberini aldım bana küsmüşsün

CANIMIN İÇİ ANNEM

Öf bile demeyiniz, buyurdu yaradanım,
Seni çok seviyorum, canımın içre canım,
Adını anmaktadır, her gün her an sol yanım,

Beni şairler anlar, şaire geçer nazım,
Ben içimi dökerim, siz buna deyin nazım,
Ben ne Necip Fazılım, ne de Hikmetli Nazım,
Adım Sinan mahlasım, İnsani diye geçer. SİNAN KARAKAŞ

Gözünü çevir bir bak,
Gör evrende ahengi,
Münkire olur kapak,
Görsün envai rengi.