Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Yarın günlerden Cuma,
Tevbem vardır suçuma,
Az biraz zaaf görse,
Şeytan geçer hücuma.

Zafer
Çalışmaz seyredersen, boşa bekleme zafer,
Komutan mı sanmıştın, daha olmadan nefer,
Yaklaşımın sorunlu, gözünde kalmamış fer,

Yusuf'un kardeşleri, kıskandılar Yusuf'u,
Allah'n takdiridir, Yusuf'a belletilen,
Parlaması dilenmiş, olmaz şems'in küsufu,
Köleyken vezirliğe, Yusuf'tur yükseltilen,

Ben, mabud makamına çıkarılırsa,
O'na ben denmez, ben olmaktan çıkılır,
Bu zaviyeden, her şeye bakılırsa,
O'nda bulunan tüm dengeler yıkılır.

Işıklar birer birer söndüler,
Kuşlar bile yuvalara döndüler,
Ay dünyaya bugün küsmüş dediler,

Kapkara gökyüzü, yıldızlar firar,
Bir gün daha gitti biz ettik zarar.

YETER
Sensizlik zor be sevgilim,Ben nasıl dayanacağım,
Bu böyle giderse gülüm,Volkan gibi, yanacağım.

Sen mi yanmamı istedin yoksa kaderim mi,
Yetmez mi söyle yandığım, yanarak eriyeyim mi.

Bu utanç yetmelidir, yetmeli bu millete,
Küçücük azınlıklar, devleti sömürmekte,
Büyük çoğunluklar da, mahkumdur sefalete,

Uyanmazsa bu millet, böyle devam edecek,
Kene gibi soysuzlar, kanımızı emecek,

YETMEZ Mİ

Adını anarım her akşam üstü,
Bilmiyorum neden yar bana küstü,
Saçlarıma bir bir aklar üşüştü,
Yetmez mi üzdüğün, yetmez mi zalim.

Yirmi birinci yüz yılın, ilk birinci çeyreğinde,
BOP isimli projede, batılı güçler devrede,
Görünürde diktatörlük hedef tahtasında gibi,
Pazılın tüm parçaları, batılıların elinde.

Şu yirmi sekiz şubat,
Berbattan daha berbat,
Berbattan kurtulmanın,
Yolu sabrile sebat.