Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Ferman yazmış kalemler, müebbede mahkumum,
İyileşmez yaralar, halimden yok umudum,
Ha ölmüş ha yaşamış, zaten ölü gibiyim,
Kılavuza gerek yok, belli olmakta sonum,

Yoruldum aramaktan, derdimin dermanını,

Yunus olup varsam hazza,
Veysel gibi, vursam saza,
El açsam dursam niyaza,

Ben benlikten geçer miyim,
Aşk badesi içer miyim,

"Aşkını aldım senden, yüreğimde duruyor,
Kalbimin her atışı, tek ismini vuruyor,
Gözden ırak olunca, sanma gönül unutur,
Vuslata olan özlem,yüreğimi buruyor."

Başında dolanır kara bulutlar
Anasız kalmasın masum yavrular
Kırılmasın asla beyaz umutlar

Başı yüce dağlara ne karlar yağar
Bilmezsin koynunda yavrular ağlar

Herşey Hakkın nazarında,
Dünya yumurta zarında,
Senin insanlığın bil ki,
Bakışında ve arında.

Ağlayan yürekte, insanlık vardır,
İnsanı sevenler bana da yardır,
İnsanlık sevgisi yürekte hardır,
Mekanlar zamanlar engel olamaz.

Kırdık biz zincirleri, yüreklerimiz özgür,
Salıverdik dilleri, sesimiz çıkmakta gür,

Yarınlar elbet bizim, ümitsiz hiç olmayız,
Yarını başkasına, bilin ki bırakmayız,

Ben seni seviyorum,bıje çıma haznaki,(Söyle niye sevmedin)
Ben seni özlüyorum,mızdıkım tu bir naki,(Görüyorum özlemiyorsun)
Dılıte mina kefır,(Yüreğin taş gibidir) yanmaktadır yüreğim,
Ben öldüm öleceğim,Azrail bermı hati.(Azrail önüme geldi)

Neler gördüm aney neler yaşadım,
Çalıştım çırpındım,yol bulamadım,
Ölesiye sevdim huzur bulmadım,
Kesildi takatım,kalmadı tadım,

Neler çektiğimi yüreğime sor,

De ki hamd ettim Allah'a,
Girmem bir daha günaha,
Yüzümü döndüm Kâbe'ye,
Erişmek için felaha.