Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Ümmetim yalancı olmaz, demiş Peygamber,
Bizim halimizi görse, acaba ne der,
Yalanın bini bin para, biz yüzü kara.
Yoksa cehennem için mi olduk seferber.

Kopar mı dalından, tomurcuk güller,
Gülün kıymetini, bilemez eller,
Zalimler kopardı, tomurcukları,
Üstüme esiyor, ateşten yeller,

Yalakanın yaptığı, elbette şaklabanlık,
Ona izin verene söyleyin ne demeli,
Yalaka üretende, olur mu hiç insanlık,
Yalnızca çıkarıdır, yalakanın emeli.

Bana kızgın bakıyorsun
Ağlıyorum gülüyorsun
Niçin beni üzüyorsun
Söyle sevgin yalanmıydı

Sevmek suç mu söyle seni

Yalan yalan yalan, bu dünya yalan,
Sen de şu dünyada, var da oyalan,
Durmaz mı sanmıştın, dünyanın çarkı,
Ömürden kayıyor, her gün heyalan,

Yalana kanmayan var mı dünyada,

YALNIMIZ DİYEN ADAM

Ne kimse var çevremde ne arayan ne soran,
Tutmaya çalıştığım bütün dallar kırıldı,
Talihim bana küskün, hüsran üstüne hüsran,
Yalnızlığın damgası, tam anlıma vuruldu.

Ben severim seni candan

Vazgeçmişim ben bu candan

Şifa ararım canandan

YALNIZ SEN VARSIN

Senin benden haberin yok,
Herkes derdinin peşinde,
Yokluğun bağrımda bir ok,
Yalnız sen varsın işimde.

Kendimi bilmem ki, bildiğim sensin,
Sevgiyi öğreten, sevgilim sensin,,
Ruhumda, canımda, dolaşan sensin,
Yürek sensiz atmaz, vazgeçilmezim,

Kıyamet,
Biliyor musun,
Kavradın mı,
İdrak edebildin mi,
Sen yaşananları yoksa,
İdrakten yoksun musun,