Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Sarıkamış dağlarında, topraklar canlarla doldu,
Doksan bin ana kuzusu, savaşmadan şehit oldu,
Üstlerinde ince urba, ayakkabı delik deşik,
Taze taze tomurcuklar, açılmadan hemen soldu,

Deniz derya ummandır,
Sanmaki sis dumandır,
Seni krtaracak şey,
Yaptığın ve duandır....İNSANİ

Kimileri toplumda, yaşarken hep asalak,
Buda yetmezmiş gibi,bizi sanmakta salak.

Bugün günlerden salı,
Pazartesi misali,
Bugün de gelir geçer,
Hiç olmayın tasalı.

Mevsimlerde sen

Aylarımda sen

Saatimde sen

Ben de sizin gibi Allah kuluyum,
Acz içinde biri sanma uluyum,
Sizin gibi ben de sevgi doluyum,
Selam olsun size, değerli dostlar.

SECDE KULUN ZİRVESİ

Günler anlam yitirdi, benzedi birbirine,
Zaman çalıp götürdü, göz dikerek dirime,
Benden gayrı söyleyin, ben kime ne diyeyim,
Yıllar ömrü bitirdi, dönüp baktım ecrime.

Her canlının kanı var, kimi yeşil kimi al.
Kimi zehir salgılar, kimisi de yapar bal,
Kimisinde kol kanat, kimisinde vardır dal,
Sende insanoğlusun, insan denizine dal,
Atıl durmak yakışmaz, durma göle maya çal,
En sonunda olacak, bilki bu dünya hayal,

Ez Saidım bume şehit,.........Ben Saidim oldum şehit,.
Jı şehitra mebın meyyit.........Şehitlere ölü demeyin,
Ev kı roja kıyametı,................O kıyamet günü ise,
Her du Saidra dıbe id............Her iki Saide olur bayram.

Bende beni terk ettim,
Çareleri tükettim,
Ne anam var ne babam,
Hem öksüzüm hem yetim,
Kayıtsız yaşıyorum,
Bana diyorlar ketim