Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Geçmiş milletlerin helaki, hiç boşuna olmamıştır,
Nüfuza göre adalet, doğru bulunmamıştır.
İçlerini Allah bilir, dışlarını da biz fakirler.
Bu dünya asla adaletsizlik üzerine kurulmamıştır.

Adamın adı yezit,
Olamaz bilin ki it,
O ite kurban olsun,
Odur insanlığa zıt.

Temiz olan her nokta, başvurduğum seccadem,
Rabbim adımı koydu, Adem'in oğlu Adem.

Bana zulüm yapanlar, hepsi benim kanımdan,
Korkuyorum Allahım nefsimin isyanından,
Yaralanmış gibiyim, sanki dört bir yanımdan,
Ağacı kesen yine ağacın dalındandır,
Kişinin yaptıkları, yazılı anlındadır.

Masum Afgan sivilleri, öldürüyorsunuz kasten,
Zalimlere Afganistan, İnşallah olur kabristan,
Orada ne işiniz var, deyin bana derdinizi,
Orada neler olmakta, fark edilmiyor ki sisten,

Buz gibi suda beş can,arkasında yetimler,
Çağ atlamış ülkede,fazlaymış üretimler,
Kim duyacak heyecan,söyleyin gidişata,
Adını sizler koyun, ne yapar yönetimler.

Her dilde yas yastır, ağıt da ağıt,
Yazıyı yazınca fark etmez kağıt,
İster düzgün dursun istersen dağıt,
Bu acı bu yas,hepimizindir.

Ne anan var dediler, ne de ananın dili,
Ana tayin ettiler, olmaz ki muadili,
Direnince üstümden, geçirdiler bir fili,
Gör derlerse görürüm, yoksa çekerler mili,
Yıllarca yok saydılar, mensubiyet adımı,
Her tarafa yaydılar, isyan ve inadımı,

Erkekler ağlamazmış, olmaz böyle safsata,
Erkek insan değil mi, yok mu onun yüreği,
Gözünden yağmur gibi, yaşlar akar Fırat'a,
Onun da yanar elbet, ta burnunun direği,

AĞLIYORUM

Ağlıyorum bağrım yanık,
Uyku tutmuyor uyanık,
Geceler yargıcım oldu,
Sandalyede bir ben sanık.