Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Dicle akmalıdır sonsuza kadar,
Sakın ha dicleye koymayın radar,
Diclenin akması, onun fıtratı,
Engel olacaklar, olurlar gaddar.

Bahar gelmiş diyorlar, bilmem ki kime gelmiş,
Bana yağmış dolular, vurmuş gönlümü delmiş,
Yeşili bilmiyorum, sarıya aşinayım,
Belleğimde anılar, ne varsa hep silinmiş.

Bana da doğar diye, güneşi bekliyorum,

Dinleyince fıtratı, yücelir sende onur,
Her yanından fışkırır, karanlığı yırtan nur
Damlası bile kalmaz, barınamaz sende kir,
Nasıl musallat olsun, o şeytani habis ur.

Aczini idrak eyle, Allah sahip,sensin kul,

Gelini getirmişler hala hê hala hê
Türküyü söyletmişler hala hê hala hê
Gelin görümlük ister hala hê hala hê
Elini uzatmışlar hala hê hala hê

Hala hala hala hê hala hê

Milyonlarca insan, ne yazık ki aç,
Zulüm kan geziyor, sömürmek amaç,
İnsan suretinde, manaya muhtaç,
İlahi adalet, herkese ilaç.

Geç kalmadan empati yap,
Roller terse dönebilir,
Vicdanen duymadan azap,
Yarın çok geç olabilir.

Empati insanlık yolu,

BUGÜN GÜNLERDEN ADEM

Adem’i günümüze,
Bedenimde taşıdım,
Bedenim olmasa da
Ruhum ile yaşıtım.

Hareketsiz var mı bir bak, hareket etmekte zerre,
Zerrelere odaklanmış, bilinen en büyük kürre,
Madde dönmek üzre vardır, program dönmek üzere,
Maddeyi kaybettiğin an, diyemezsin bura nere.

Ben aciz bir insaniyim,
Baki değilim faniyim,
Yalnızca Hakka kaniyim,

Gel kardeşim hadi gel, Hakka yelken açalım,
Şeytan oyun oynuyor, bize atmasın çalım.

İnanmakta birileri, evrim denen safsataya,
Aslında inançsızlığı, koymuşlar bunlar kafaya,
Ölseniz de kabul etmem, maymunu atam olarak,
İnsan olarak gelmişim, iyi bilin ki dünyaya,