Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Gönül koymam kimseye, bildiği vardır derim,
Rahatsız mı etmişim, ben de çeker giderim.
Hakka sahip çıktıysam, Hakka şükür ederim.
Hak yolunda akmalı, anlımdan akan terim.

MEKKEDE BİR GÜNEŞ DOĞDU

Mekkede bir güneş doğdu, insanlığın üstüne,
Hak güneşi nurlandırdı, sahip çıktı dostuna,

Güneş sensin, sensin kamer, sensin yaradana kul,

Milyonlarca insan, ne yazık ki aç,
Zulüm kan geziyor, sömürmek amaç,
İnsan suretinde, manaya muhtaç,
İlahi adalet, herkese ilaç.

Geç kalmadan empati yap,
Roller terse dönebilir,
Vicdanen duymadan azap,
Yarın çok geç olabilir.

Empati insanlık yolu,

Erdemin çizgisi bu,
Nefis önünde tabu,
Ham gelmiş ham gidiyor,
Bihaber olan zobu

BUGÜN GÜNLERDEN ADEM

Adem’i günümüze,
Bedenimde taşıdım,
Bedenim olmasa da
Ruhum ile yaşıtım.

Hareketsiz var mı bir bak, hareket etmekte zerre,
Zerrelere odaklanmış, bilinen en büyük kürre,
Madde dönmek üzre vardır, program dönmek üzere,
Maddeyi kaybettiğin an, diyemezsin bura nere.

Ben aciz bir insaniyim,
Baki değilim faniyim,
Yalnızca Hakka kaniyim,

Gel kardeşim hadi gel, Hakka yelken açalım,
Şeytan oyun oynuyor, bize atmasın çalım.

İnanmakta birileri, evrim denen safsataya,
Aslında inançsızlığı, koymuşlar bunlar kafaya,
Ölseniz de kabul etmem, maymunu atam olarak,
İnsan olarak gelmişim, iyi bilin ki dünyaya,

DEMİRCİ

Ah demirci,
Yeter vurdun,Ne istiyorsun demirden,
İhanet içerisinde örsle balyoz,
Almışlar arasına ha bire dövmekteler,