Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

MEKKEDE BİR GÜNEŞ DOĞDU

Mekkede bir güneş doğdu, insanlığın üstüne,
Hak güneşi nurlandırdı, sahip çıktı dostuna,

Güneş sensin, sensin kamer, sensin yaradana kul,

Kewır kewır kewıra,
Ki dıbe vere wıra,
Ez ketımı agıra,

Ez jı vera çı kırım,
Berdın ezı bı kirım.

Namaz beş harfli bir kelime,
Salat da kolay gelir dilime,
Beş harf beş vakte işarettir,
Secde ediyorum sevgilime..

Gönül koymam kimseye, bildiği vardır derim,
Rahatsız mı etmişim, ben de çeker giderim.
Hakka sahip çıktıysam, Hakka şükür ederim.
Hak yolunda akmalı, anlımdan akan terim.

Ben aciz bir insaniyim,
Baki değilim faniyim,
Yalnızca Hakka kaniyim,

Gel kardeşim hadi gel, Hakka yelken açalım,
Şeytan oyun oynuyor, bize atmasın çalım.

BUGÜN GÜNLERDEN ADEM

Adem’i günümüze,
Bedenimde taşıdım,
Bedenim olmasa da
Ruhum ile yaşıtım.

Hareketsiz var mı bir bak, hareket etmekte zerre,
Zerrelere odaklanmış, bilinen en büyük kürre,
Madde dönmek üzre vardır, program dönmek üzere,
Maddeyi kaybettiğin an, diyemezsin bura nere.

İnanmakta birileri, evrim denen safsataya,
Aslında inançsızlığı, koymuşlar bunlar kafaya,
Ölseniz de kabul etmem, maymunu atam olarak,
İnsan olarak gelmişim, iyi bilin ki dünyaya,

Ne dikili ağacım var, ne de taş üstünde taşım,
Ne anam var ne de babam, ne bacım nede kardaşım,
Bir gün ben de döneceğim, o doğduğum topraklara,
Dönecek ben değilim ki, dönecek olan naaşım,

İnsani de senin kulun,
Biliyor doğrudur yolun,
Her şey eksiksiz mükemmel,
Dedin ki arayın bulun.

Yürüyorum gündüz gece,