Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Şu kalenin dili var
Var mı ondan daha yar
Maraşlı çetelerle
Düşmana oldu mezar

Uzunoluk geçilmez

İnsan konuyu tarar,
İçinde yarar arar,
Yarara ulaşınca,
Gecikmez verir karar.

Doğduğunda bilmezdin dünyada misafirsin
Oysa nadir bulunan değerli bir safirsin
Geçmiş günlere göre bu gün daha mahirsin
Umarım her geçen gün biraz daha tahirsin
Maddenle hayal değil dünden daha sahisin

Dünya güzel olmasaydı, rabbimiz hiç yaratmazdı,
Namazda abdest almayan,huzurda gusul almazdı,
Sonsuz hayatın sahibi, bütün dertlerin tabibi,
Şu dünyanın içersinde, kendisini aratmazdı.

Benim dediğin yerde, olmuş isen yabancı,
Olamaz bundan daha, yüreği yakan acı,
Bedduaya yanaşmam, mevlama ayan beyan,
Dilimden dökülen söz, olurum ben davacı.

Ağ gülüm seni dalından, çekip almışlar
Ben gibi aşığı senden, ayrı koymuşlar.
Gördüm ki daldaki güller, bir bir solmuşlar,

Soruyorum söyle şimdi, aşık ne yapsın,
Dikenlerin yüreğime batsın da batsın.

Ahlaken tekamüle, erişebilmek erdem,
Toplumun bir parçası, kalabilmektir her dem,
Mahcubiyet duygusu, olabilmeli perdem,
Nefsimi tuş edersem, bundan iyi yok gündem.

Mümin müminin tutar elini,
İncitmez kimsenin asla gönlünü,
Bulmuşken Muhammed(S.A.V.) gibi gülünü,
Başka bir kapıya yönelmek abes.

Ne dikili ağacım var, ne de taş üstünde taşım,
Ne anam var ne de babam, ne bacım nede kardaşım,
Bir gün ben de döneceğim, o doğduğum topraklara,
Dönecek ben değilim ki, dönecek olan naaşım,

İnsani de senin kulun,
Biliyor doğrudur yolun,
Her şey eksiksiz mükemmel,
Dedin ki arayın bulun.

Yürüyorum gündüz gece,