Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

ACILARLA

Bilmiyorum acılarla, sanki arkadaş olmuşum,
İstemeden acıları, bedenime doldurmuşum,
Tomurcuk güller gübiydim, daha açmadan solmuşum,
Acılar acı üstüne, sanki acıyla doğmuşum.

Dizayn ettin bedeni,
Verdin akla nedeni,
Alabilseydik dersi,
Görürdük biz gideni,

Allah Allah Ya Allah,

Ne olursun ağlama, bırak ta yüzün gülsün,
Bilmez misin yanımda, sen tomurcuk bir gülsün,
Yüreğim seninledir, bil ki sonsuza kadar,
Benim için sen asla, asla heves değilsin,

Seni andıkça kalbim, heyecandan ölecek,

Şimdi şu İstanbulun, düştüğü duruma bak,
Evler suya gark oldu, ortalık allak bullak,
Çözüm üretilir mi, doğayı suçlayarak,

Olan yine oluyor, fakire fukaraya,
Bu da elbet geçecek, mahkum unutulmaya,

Zenginleri uyarın,
Deyin ki Allah vardır,
Verilen bunca nimet,
Bilsin ki imtihandır,
Zenginin mantığıyla,
Fakirler kıskanandır,

Urfaya nasıl küserim
Onsuz yanıyor yüreğim
Kokusu burnumda tüter
Hayalindedir gözlerim

Urfa Urfa canım Urfa

Adem düşünen varlık,
Düşünmezse arlıktır,
İnanç ruhun huzuru,
Sapması da darlıktır.

Acıları azaltınız,
Varlığınız hissedilsin,
Düşmanlıkları atınız,
Dostluklar bina edilsin.

Çanakkale toprakları, al kanlarla yoğruldu,
Eli silah tutan herkes, savunmaya çağrıldı,
Hasta dedikleri millet, canlanarak doğruldu,
Tekmil düşman Çanakkale, boğazında boğuldu.

Çanakkale Çanakkale, düşman seni geçemez,

Deme kimsem yok,
Seslensem yok yok,
Yokun peşinde,
Arasam yok yok.

Her günüm elem,