Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Ben aciz bir insaniyim,
Baki değilim faniyim,
Yalnızca Hakka kaniyim,

Gel kardeşim hadi gel, Hakka yelken açalım,
Şeytan oyun oynuyor, bize atmasın çalım.

İnanmakta birileri, evrim denen safsataya,
Aslında inançsızlığı, koymuşlar bunlar kafaya,
Ölseniz de kabul etmem, maymunu atam olarak,
İnsan olarak gelmişim, iyi bilin ki dünyaya,

DEMİRCİ

Ah demirci,
Yeter vurdun,Ne istiyorsun demirden,
İhanet içerisinde örsle balyoz,
Almışlar arasına ha bire dövmekteler,

Beni terkedip giderken üzülmedin mi?
Boynumun büküldüğünü, hiç görmedin mi?
Neyim varsa verdim sana, düşünmedin mi?

Şimdi tek başıma yalnız, derbederim ben,
İyi bil ki öleceğim, ben kederimden,

İnsanlar İslam fıtratı üzerine doğarlar,
Yağmurlar ayrım yapmadan yeryüzüne yağarlar,
İnsanlar ne kadar dejenere olursa olsun,
Fıtratlarından az veya çok kalıntı taşırlar.

AŞK
Her canlının abı bir,
Aşığın şarabı bir,
Aşıklar aşk içerler,
Dolduracak kabı bir.SİNAN

Bugün kongre günüdür, Yoklamalar yapılacak,
Kongreye gelmeyenler, Ne bahane uyduracak,
Şartları taşımayanlar, istisnadan sayılacak,
Taşıyıp da gelmeyenler, saklanacak köşe bucak.

İnsani de senin kulun,
Biliyor doğrudur yolun,
Her şey eksiksiz mükemmel,
Dedin ki arayın bulun.

Yürüyorum gündüz gece,

Ne dikili ağacım var, ne de taş üstünde taşım,
Ne anam var ne de babam, ne bacım nede kardaşım,
Bir gün ben de döneceğim, o doğduğum topraklara,
Dönecek ben değilim ki, dönecek olan naaşım,

Senden ayrı kaldım diye, gözyaşlarım sele döndü,
Yüreğimi saldım diye, ah çekişim yele döndü,
Ummanlara daldım diye, beni seven ele döndü,

Ele döndü ele döndü, beni seven ele döndü,
Ben de olan ben süründü, tutuşmuştum o da söndü.