Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

İnanmakta birileri, evrim denen safsataya,
Aslında inançsızlığı, koymuşlar bunlar kafaya,
Ölseniz de kabul etmem, maymunu atam olarak,
İnsan olarak gelmişim, iyi bilin ki dünyaya,

Senden ayrı kaldım diye, gözyaşlarım sele döndü,
Yüreğimi saldım diye, ah çekişim yele döndü,
Ummanlara daldım diye, beni seven ele döndü,

Ele döndü ele döndü, beni seven ele döndü,
Ben de olan ben süründü, tutuşmuştum o da söndü.

Uykusuz gecemin sabahı kaçtı,
Sen gelmezsen uykum, geri gelmiyor,
Gül beklerken bana, dikenler açtı,
Ağlayan gözlerim, gayrı gülmüyor.

Sen yoksun diyerek, gitti güneşim,

Karanlığın Rabbi de Allah,
Aydınlığın Rabbi de Allah,
Yüreği kör olan insanın,
Semtine uğrar mı felah.

Vardır diyorsan aklın,
Ayandır Hakka saklın,
Kendini biliyorsan,
Bilirsin nedir hakkın.

Vez dıkirım yemman yemman,...........................Haykırırım imdat imdat,
Ew çı halı xırab zeman,.......................................Bu nasıl durumdur, zaman kötü,
Destı zalım mayı derman,...................................Derman zalimin elinde,

Bawo yemman, yemman yemman,...................İmdat baba imdat imdat
Dayı yemman, yemman yemman.,...................İmdat anne imdat imdat,

YAKIN
Elif lam mim zalikel kitabü la reybe fiyhi hüdenlil müttekin,
Yolunu kaybetmişe yolsuzlara sunulan sıratı müstekim.
Düşünebilenler düşünmezlerse sonuçta akıl kalacak akim.
Kalibresiz düşüncenin akibeti şeytanın fikrine olacak yakın.........İNSANİ

Bugün kongre günüdür, Yoklamalar yapılacak,
Kongreye gelmeyenler, Ne bahane uyduracak,
Şartları taşımayanlar, istisnadan sayılacak,
Taşıyıp da gelmeyenler, saklanacak köşe bucak.

Erdemin çizgisi bu,
Nefis önünde tabu,
Ham gelmiş ham gidiyor,
Bihaber olan zobu

Yoktur zamanın freni, durmak nedir bilmiyor,
Öyle çok seviyorum ki, zaman bana yetmiyor,
Sensiz geçen her anımda, kalbim bile atmıyor,

Öleceğim sensizlikten, ne yapayım de bana,
Yüreğim sende kalmalı, al onu yaşatsana,