Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Kuşlar bile dayanmadı, gökyüzünden kaçmakta,
Gökyüzünden bombalar, dolu gibi yağmakta,
Vicdanlarda onulmaz, derin izler açmakta,

Bunun adı katliam, belki daha da vahim,
Zalimlere bedduam, sen kadirsin Allahım.

Yüzüne bakınca ben beni gördüm
Sende beni gördüm bilki sevindim
Ayırmasın kimse sendeki beni
Yüzündeki bene inan bayıldım

Beni ben eden söyle ben miyim?

BEN ÇAREYİM
Alma mazlumun ahını, çıkar aheste aheste,
Duyduğum hep aynı şarkı, yapılanlar aynı beste,
Tabiat bile kararsız,sanki beni tutmuş teste,

Dinliyorum yüreğimi, karar vermek üzereyim,

İnsani de senin kulun,
Biliyor doğrudur yolun,
Her şey eksiksiz mükemmel,
Dedin ki arayın bulun.

Yürüyorum gündüz gece,

Ne dikili ağacım var, ne de taş üstünde taşım,
Ne anam var ne de babam, ne bacım nede kardaşım,
Bir gün ben de döneceğim, o doğduğum topraklara,
Dönecek ben değilim ki, dönecek olan naaşım,

DEMİRCİ

Ah demirci,
Yeter vurdun,Ne istiyorsun demirden,
İhanet içerisinde örsle balyoz,
Almışlar arasına ha bire dövmekteler,

Beni terkedip giderken üzülmedin mi?
Boynumun büküldüğünü, hiç görmedin mi?
Neyim varsa verdim sana, düşünmedin mi?

Şimdi tek başıma yalnız, derbederim ben,
İyi bil ki öleceğim, ben kederimden,

Senden ayrı kaldım diye, gözyaşlarım sele döndü,
Yüreğimi saldım diye, ah çekişim yele döndü,
Ummanlara daldım diye, beni seven ele döndü,

Ele döndü ele döndü, beni seven ele döndü,
Ben de olan ben süründü, tutuşmuştum o da söndü.

AŞK
Her canlının abı bir,
Aşığın şarabı bir,
Aşıklar aşk içerler,
Dolduracak kabı bir.SİNAN

İnsanlar İslam fıtratı üzerine doğarlar,
Yağmurlar ayrım yapmadan yeryüzüne yağarlar,
İnsanlar ne kadar dejenere olursa olsun,
Fıtratlarından az veya çok kalıntı taşırlar.