Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Vez dıkirım yemman yemman,...........................Haykırırım imdat imdat,
Ew çı halı xırab zeman,.......................................Bu nasıl durumdur, zaman kötü,
Destı zalım mayı derman,...................................Derman zalimin elinde,

Bawo yemman, yemman yemman,...................İmdat baba imdat imdat
Dayı yemman, yemman yemman.,...................İmdat anne imdat imdat,

YAKIN
Elif lam mim zalikel kitabü la reybe fiyhi hüdenlil müttekin,
Yolunu kaybetmişe yolsuzlara sunulan sıratı müstekim.
Düşünebilenler düşünmezlerse sonuçta akıl kalacak akim.
Kalibresiz düşüncenin akibeti şeytanın fikrine olacak yakın.........İNSANİ

Vardır diyorsan aklın,
Ayandır Hakka saklın,
Kendini biliyorsan,
Bilirsin nedir hakkın.

Yürüyorum gündüz gece,
Adın yüreğimde hece,
Yaptıklarımız yanında,
Hepsi derece derece.

İnsani de senin kulun,

Akıldır insaları, gerçekten insan yapan,
Ya Allaha inanır, ya da şeytana tapan,
Vahyi rehber edendir, aklına sahip çıkan,
Nefsine ram olandır, müstakim yoldan sapan,

Diyarbakır, Diyarbakır,
Yağmur yağar şakır şakır,
Ellerimizi açmışız,
Diyoruz ki Allah şükür,

Bu dünyada garip kaldım,sığınmışım gecelere
Yaşarken çok dersler aldım,yalvarmıştım nicelere
Hafızamı yitirmişim,bel bağladım hecelere

Gecelerdir sığınağım,hem yetimim hem kimsesiz
Yaştan kurumaz yanağım,ağlarım ben sessiz sessiz

Gece gündüz, hep yürüdün,
Gahi uçtun, gah süründün,
Gönül gözüyle göründün,
Güle güle Veysel baba,

Ev çend sal buye, derketımê gurbetı,
Bir kırıme daxwazıyamın welatı,
Derketınamın bona nanu xebatı,

Welat welat ax welat, tu diyamıni,
Welat welat ax welat, tu bavêmıni,

Heryer bembeyaz,
Hem kar hem ayaz,
Bize küstün mü,
Söyle sen ey yaz.

Hani baharın,