Sinan Karakaş Şiirleri - Şair Sinan Karakaş

Kapatma gözlerini, bırak da açık dursun,
Alsın beni götürsün, sonsuzluğa uçursun,
Hiç bir göze dalmadım, yüzme de bilmiyorum,
Boğulacaksam eğer, ruhum sende boğulsun.

Gözlerini açık tut, mesajı okuyayım,

Ey kendini güçlü sayan,
Ne olursun empati yap,
Bak benim, sana yalvaran,
Ne olursun empati yap.

ADALET VAR
Tahammülüm yok artık, benim yalan dolana,
Tahammülüm yok artık, yalandan ağlayana,
Tahammülüm yok artık, beytül malı çalana,
Nasıl olsun söyleyin,Yok artık tahammülüm.

Sal ziya'nı aleme, zayi olmasın ziya'n,
Esirgersen alemden, ziyan olacak ziya'n,
Sana kalacak olan, senden bize yansıyan,
Her kim olursa olsun, mezarını kazıyan.

Adalet mülkün temeli,
Kimse onu yememeli,
Adalet diye hiç kimse,
Batılı göstermemeli,
Elbet Hakkın dileğidir,
Fıtratımızın gereğidir,

Gök ağlayınca, gözyaşlarını döker,
Irmaklar gözyaşlarıyla beslenirler,
Sonra da gidip denize dökülürler,
Güneş bir tebessüm edince onlara,
Geldikleri yerlere geri dönerler.

Adalet bir bütündür, her alanda olmalı,
Her kimlik kendisini, orda rahat bulmalı,
Mazlumdan ah alanlar, bilsinler ki Allah var,
Ya kuldan utanmalı, ya Allahtan korkmalı.

Ahlak,
Ahlak insan olmaktır,
İnsan gibi,
İnsan olduğunun farkına varmaktır,
Çalmamaktır,çırpmamaktır,
Irzına, namusuna,malına göz dikmemektir kimsenin,

Zor sanmayın, tersine döndürmek suyu,
Rabbim boşa vermedi,bize beş duyu,
İğneyle bile, kazılabilir kuyu,
Yeter ki, ilmin emrine verin huyu.

Yalnız bırakma beni, yalnız kalamıyorum,
Her yalnız kaldığımda, durmadan ağlıyorum,
Bil ki seni görünce, neşeyle doluyorum,
Seni görünce inan, çok mutlu oluyorum,

Bırakma ah bırakma, beni yalnız bırakma,