Seyfi Karaca Şiirleri - Şair Seyfi Karaca

Yemin değil selam et..
Şaşırt beni öpüp yolladığın rüzgarla
Yarası iyleşsin diyorsan sevene gerçi
Her hali kabüldür darmadumanın
Sevene bütün dünya varlığı senliliği dengeleyen düze bir
Selam et de tayin olsun öğün

Benim derdim
Belki ekmek
Belki su
Kendi kefesini dengelemeye çalışırken gizli çığlıklarıyla
Gece karanlığına dalgalanan deniz
Benim bir derdim de alfabenin eline kalem kağıt tutuşturur gibi

Amanı yamanı bilin mi..?
Sen bana ne bakarsın uyup uykusuza
Belli mi olur? Üstü yavan bir ay şenliğine aklını zarara verip
Sen bana ne bakarsın..?
Kapılanıp kulplanmadan belki dünyanın bütüüüün
Gezginci kapılarını

Efendi pozuyla herhangi bir fotoğrafı dondurup kıçında kırbaç vurma eğilimli
Tele traks bağımlısı bayılgan okanın acıbademli ve kalorisi
Gayet yüksek topuklu kalçası kırık motiflere insan azdıran bakkalından toplu-pop
Naklettiği üzere dörtgözle bekleyen sevdikleriyle buluşuvermiş gizsiz kapaksız kaçaklıkta
Ve hayatın insan dönüşüm makınalarının en başta cinnet ciriti koşturan pop kral makinasında
Hidrolüklü pompa dahil dört vitesli otamatik uydur kaydırık hadise

Aklımdayken...
Yedim ben o dedikleri ayvayı ne var bunda..?
Dahası...
Ben Jonagold elmalarını da...Mandarina turuncusunu da
Kara zeytinleri Ege meltemlerinden ömüruzatan
Ben yeşil zeytinlerini de yedim,

Yine gökyüzü bulutlarını katlanmakta başım
Dönmüşüm yağmura, gezinmişim boranı
Bağları sarhoşluk salkımı kesenlere bozulmuş yine yine başım
İçmişim..
Derdini her ilmekte bağrına deva diye saranların pınarlarından
Seslenmeyin uzakları bana,

Tüm virgüller ünlemler size kalsin
Masada boguluyor batiyoruz….diyor adeta musalla
Lokantanin önü arkasina sigic
Parklar dolusu insan
Ve insane gömük caddeler

Hastasının ayağına gelirmiş gibi tabibe
Yada hastası ilacına gidip, kapısında yol olmaya çareden..
Neresini nasıl dersen de işte,işin ucunda aynı sır
Iyi olmaya
Iyi ile iyice olmaya
Iyi ile, iyce olup,iyileşmeye

Deli daldalan hayat dolusu şeylerdir benimkisi
Göğçeklenen topraklarda depreşir devşinir dikeni de gülü de
Dön o yana
Dolan bu yana
İşmar eder bir birini müjdeleyen deniz dalgalarıy sevda limanlı ikramlar
Benim mutlarım,

Kalbinde dünyayı dolaşamayanın gidip geldiği her yer
Yaşamdan uzaklaşan hayatiliklerin el-divan kölesince nispettir
Ve körkötürümleşmelerin ayak bağı oluyor ya basbayyağı batak...
Hesap işte o hesap..İnsan bir kere çarpılmaya görsün,
Aç kurtlar sofrasında böleni mi ararsın...
Arttıkça toplanan çoğunlukta cebir kıyameti sağlamasız dengesizliğini mi..?