Seyfi Karaca Şiirleri - Şair Seyfi Karaca

Sıram geldi diye dönme dolaplarda atlı karıncalar mahmuzu
Hayatı uzun bir zaman soluklanmış çocukluğun diliyle sevince eğleyen
Üstüne bahar topprağı serpilmiş kardelenler gibi belalı,
Seyran hayran edip iklimleri kendine
Sesini sahipsiz yellere sunmuş yetimlikte unutulan üzgün çalgılar taksimatıdır
Köprülerin iki ayağına birden düşüp kalan gurbet mahsur

Aleyküme selam kırlangıç göçmen
Yuvanda sisli sonbahar çatıları sıla sıla gurbetlik
Yağmurluğun sarılarıyla büründüğün
Bir tutam mevsim mahsunluğu segahsa makamın
Şarkıyı
Hangi dilden söylersen söyle dokunmuyor desem

Yağmurlu caddelerde ışıklara yıkanan
Dingillerin altında ezilmiş zamanakışı
Uzaklara göçen ne varsa kent sokaklarına
Harkesin gizlisini açığa vuran yüzüyle
Nemli
Soğık

Adam ve kadın
Anahtarını istoba çevirmiş yakıtı tükenmiş otomobil gibi
Geçmişler kendilerinden de yorgun gece şehrinin karşısına
Yağmuru
Sarı elbisesiz içercesine yokuşlaraşağı paldııır küldür
Çırılçıplak asvalt siyahlığının izi üstünde nutku durgun gözlerle

İnsanın…
Aşı, işi, günü –
…. güncesi yerinde olduktan sonra mutundan
Azıklı ve yazıksız
Her yitik sancıda iyimser yüzüyle gelecek günü
Küskün yollarda beklemeden gölgesinden uzağa kalıp da insan

Yok da yani
Kendi aklından taşınmış olup
Başkasının gözlerinde hayata rastlamakta
Israrla pirim artırmaktan eli kendine değmeyen zaman
Yok da yani, o kapı bu köşe
Nerde ne yapıp

İki gönülde bir olup can bağlayınca insan insana
Ne cübbeye
Ne takkeye
Ne gravata
Ne de türbana
İnsana sevgilim

Tek başına
Ben kendi kendimi dünyanın tepesine heykel gibi dikip
Başkan maşkan olacağım diyen Hitlerle nasıl....
Ölüm- zulum, yıkımı dengelediyse art- niyet,
Hitlerin aksine çoğulculuğu içine sindiren yaşam zenginliğini kabulüyle de yeniden
Güzele yapılandırdı yıkılmış ve veran olmuş hayatı

Bunlar büyüyecektir birgün
Dildeki titrek hece dökülüşleri bülbül şakıyan güllere
Bunlar gonca gonca bahar olandan tıpkı senin gibisine tomurcuk
Değirmen değirmene dönüp
sana, bana, bize doğru...
Açıldıkca açılacaktır bunlar

Her laf gereğince
Tam yerine ve
Gecikmeksizin söylenmeli
Yok gerekli değilse gereksiz yere gırtlak yormamalı
Müziksiz diyez ve solfej..
Yazarkende sözü..de ki adı şiir olsun...