Servet Alkan Şiirleri - Şair Servet Alkan

Ah ben ne okudum
Ne okudum…
Tevazu göstermeyeceğim fazlaca..
Denirki;
‘’Fazla Tevazu da kibre alamettir’’
Sahi kim demişti ki bunu…

Ah benim
Yalnızlığım,sükutum
İçinde sen varsın
Olmalısın….!
Mutsuzluğum,
Sevmelerim,yergilerim

Bana sözetme
Umuttan,Sarı papatyadan
Mavi kadar yoksa
Yüreğin
Yetmiyorsa;
Sabırdan Hasete

-Davista….?
-Buyur Han’ım…!
-Ya Yanlışsak,ya Ölmüşsek?
-Nasıl yani Han’ım?
-Ya O giderken bana hiç:’’ Hoşça kal ‘’dememişse?
-Ya Ben Ona hiç:’’ Güle Güle ‘’diyememişsem?

-Davista;
-Buyur Han’ım..
-Bir şey değilde insan merak ediyor işte;
-Neyi Han’ım..?
-O Kızıl dudakların içinden,O ağızdan çıkan Nefes Cennetin hangi tadı acaba…?
-Sende haklısın Han’ım…

Hele Kurban,
Kele Kurban;
Oluram yoluna Kurban
Bir daha
Bana Madik atar,
Kelek yaparsan;

Seni;
Özgürlük sevdalısı
Aykırı şair
Ahmet ARİF gibi sevmeliyim
Mağrur,Cesur,
Militan ruhlu

Dükkan iyi işliyordu
Ne’de olsa yıllarını vermişti Hallo..
Tek eksiği vardı
Ekmek istendimi ekstradan
Muşmula suratta on yedi ben
Tepesi atıyordu birden…

Bir Sömürücü
Bir tane daha,Bir tane,Bir Tane,
Dur dur…
Bir tane daha…!
Ulan kardaş tohumuna paramı verdin?
Bu Zamanda bu kadar sömürücü bir arada…!

İlk Bab;
Herkes Varsa; Ben Yokum
Ben Yoksam; Herkes Yoktur.

Yani Demem o ki:
Şair Varsa; Şiire Yokum