Servet Alkan Şiirleri - Şair Servet Alkan

Kış geldi;
Yağmur geldi,Kar geldi..
Gelmeyecek o yaban/cı
Uyu şimdi, uyu;
Yüreğinde tut Sevgiyi
Zaten nice önce düşmüştün bu derde

Ben burayı işgal ettim,edecem,Devireceğim
Sonra Turnosol kağıdı kıvamında,incecik
Dal gibi,Sessiz üzgün,Natural ve suslu
Döküldüler sokaklara,Kandırılmışlar
Özgürlük denen şey bumuydu ki?
Yakıp yıkmak kaideli; dirice

Kafasına koymuştu
Zengin olacaktı kestirmeden
Davarını alıp satacaktı
Maden ahalisinin
Büyükbaş-Küçükbaş ayırtetmeden…
Birkaç küçük işten sonra

-Davista:
-Buyur Han’ım…
-Duydunmu? Liboş takımı gitti gidiyor
Sonra Postallı Cunta gitti gidiyor..
Şimdi; Beyaz Türklerle,Beyaz Kürtler gidiyor…
-Kim gelecek peki Han’ım?

Bilmiyorsun…
Hiçbir şeyi,
Bilmiyorsun Sen..;
Hiçbirşey bilmiyorsun…!
Yüzünü avuçlarımda saklıyorum
Kaybolmasın diye…

Sen Yalnız; Dağbaşlarında açan Kenger gibi. Yaralı bir Ceylan..! Benzin soluk Dillerin Lal... Ben Yalansız; Tahirin Zühreye her şeye inat; Kırmızı Gül ateşinde Beyaz gül masumiyetinde Ara da Kara Çalı olsa da Sevdalanması gibi... ! Kara bahtımız Kapkara... ! Kara Çalı Budansa da Her Hasat Mevsimi Anız olmuş kıvılcım Vurmuş kendisini Yollara.. Dolu dizgin Yıllara.... Hasret,Umut Ağıt olmuş yüreğime Söylesem; Felek bize gülsün müydü? Ağlasam; Konu-Komşu Bilsin miydi? Sussam; Garip Gönül ölsünmüydü,? Yutkunsam; Küfürlerim Geceyi yırtsa.. Yalnız ile Yalansız bir araya Gelebilirmi? herşeyden ırak Dobra Çıkarsız... Puştluktan uzak... ! Ağrı dağı Beyazlar altındayken Memleketim Yıldızlara Seyran... ! Elin Elimi tutarmı? Destanlar seherinde.. Cellatlar yollara Düşmüşken.. Ayın Ondördü Kaşlarının arasına Vururken Hüznü... Kısrağım Bela olmuşsam Kara Gözlerine, Kirpiklerin Zehirli Yılan... Susmuşsam zehir zemberek Kan tükürdüğüm vakitlerde Yutmuşsam; kimseler Görmesin Bilmesin deyip..! Kara Kızıl Haram Kanı Çekmişsem, Kızılcık Şerbet tadında... Zakkum yapraklarına Ağular dolusu... Yüreğini büyük Gösteren Koca koca taşları Dökebilir misin peştemalinden..? Yalanları Bir tarafa bırakıp Anlatabilir miyiz? Yalnız Ve Yalansız Sevdayı? Çıkıp gelebilir misin? Dar Vakitli Ayaz gecede Yalnızlığını haykırabilir misin? Nişangahlar kurup Kemendsiz... Zülüflerini Dolarmısın boynuma? Tutabilirmisin? Uçurumlar da beni... Vakit Pervasız geçer şimdi? Bir kaya üzerinde Haydi; Bir yıldız Tutalım Ver Ellerini Kar Beyazı Nakışlı parmakların Karayel sussun. Esmesin bir zaman... ! Anadoluda Sevda Ülkesinde; Hasat Zamanı... Bereketli Dolgun Başaklar altında Üstümüzde çılgın Mavi.. Güneş; Sarı saçlarınla oynaşırken; Yan yana Oturabilir miyiz? Elele, Gözgöze, Dizdize, Korkusuz, Günahsız.. Yalnızca ikimiz.. Yalnız ve Yalansız... !

Sen Son Gülsün
Bilirim;
Hazan düşünce gönüle
Yalnızlık;
Kaplar Ruhu
Bülbül ötmez ki

Vardığımız sonuç;
Sensizlikse,
Ne Garip bir Hal;
Ve Duruyorsa boylu boyunca Ortada
Konuşulacak bir şey kalmıyor
Alemde,

Yalnızdı
Aç ve Özgür
Bulanık düşünceler içinde
Yıllar gelip geçiyordu oysa…
Şubat soğukları gelip çattığında
Bir karanlık gecede

-Davista:
-Buyur Han’ım;
_Önemli olan ebat değilmiş…!
-Ya neymiş Han’ım?
-Önemli olan nereye girdiği?
-Teknik konu galiba. Han’ım…