Servet Alkan Şiirleri - Şair Servet Alkan

Ancak Durgun Mavi
Yansıtacak Sevdamı,Yüzünü
Üsküdarda; sahilde
Kırık bir bankta
Yunuslar geçerken merasimle
Kimbilir belkide

‘’Seven;
Sevdiğine
Sevdiğini Söylesin
Geç olmadan’’
Demişti Resul…!
Söyle;

Ne de çabuk bulur
İnsanı Hicran
Adı;
Gülistan….!
Sarı saçlı,Masum bir küçük kız
Kumralmı Kumral?

Sen Şimdi

Sen; Gittin ya

Elizabeth

Bak;
İyi bak ne görüyorsun?
-TÜRK
-KÜRT
Veya
-KÜRT

İçinde sen olmayan: İstanbul
Olurmu Mana?
Veya
Sen benim olmadıktan sonra
Olurmu İstanbul?
Yedi tepeli

Neçe mısra çekmişim

Yokluğuna

Günahın tüy hafifliğine

Kim Sürdü Gözlerine
Kahveyi; Kim?
Kırk yıl çıkmaz lekesi
Yalan bilmeyen /Yalın
Hayatın Sahrasında
Yalnız başına../Ateş

Üç Vakte kadar gel
Bekleyeceğim seni Hisarda…!
Maviyi,Yeşili terkeyle
Esmer Ölümleri anlatacağım sana
Gecenin yarısında
Çoban yıldızı konuştuğu zaman

Soğuk bir gündü
çok soğuk,
Kapına geldim
Belki beni görürsün diye.
dışarıda kar,boran
Zemheriden bir gün işte…