Servet Alkan Şiirleri - Şair Servet Alkan

Pak eyleyemedim şu gönlümü
Dar kaldı kaşık,uç oldu sine
Sen doldur,yol içsin; kes sözümü
Var oldu,gel oldu,oylum yine…

Bu Böyledir; Böylece biline…!

Uzuyor Gölgeler
Uzuyor anlamsızca
Hatırlatıyor yalnız bir ömrü
Çayır kuşları etrafımızda fırrr…!
Sen de içtinmi
Ömürden/ilklerden

İftar vaktidir
Müminlerin yurdunda
Firdevs Cenneti karşılığında
Tevazu ve Tefekkül zamanıdır
Ey…! Haddi aşanlar
Günahkarlar;

Annem derdi:
‘’Kırk laf eden soluksuz
Kırk gün yaşarmış’’
Kırk gün sürdü, tam Kırk gün….
Garip silüetli bir tesadüftü
Okunmam; Ru be Ru..

Bir dağın yamacında Başlar hikayemiz seninle Bir çadır,Bir kısrak… Başka da bir şeye ihtiyacımız da yoktur ki…. Beyaz tenliyizdir aslında Kızıl renk sevdamızın Tenimize vurmasındandır….. Çadırda Tek Vücut,tek inilti Tek Fısıltı; Kollarımız Birbirimize yastık olanda……. Şahidimiz; Üstümüz de ki Dolunay……….. Yukarılara bakarken Gözlerindeki karanlık nokta Kıvılcımlar saçmakta……… Özgürlük ruhu Çağırmaktadır bizi Baksana Karşı Zirve ye Duman haber vermekte…… Yollarda Kısrak üzerinde Sen yeleleri tutanda Ben de senin kokunla yananda……… Gelen sis; Zemherinin habercisi Rehberimiz; Çoban Yıldızı,kayıptır artık Ay……… An gelir Kısrak biter,Çatlar Vurulur da Dönüş yoktur. Gözlerinden bellidir…. Yollara vuralım sevdam Çıkalım yücelere Bırakma ellerimi… Ben Önüne geçmeyeyim Kimbilir belki de peşinden gitmen Gereken kadar Cesur değilimdir……….. Aradığın Öncün olamayabilirim……….. Sevdamızı eşit yüklenelim Kimseden yana olmasın Kızıl tenlim Benim önümde yürümeye heveslenme Zira benim önümde yürüyecek Kadar Asaletin olmayabilir…………… Senin takipçin olmayabilirim………… En doğrusu nedir bilirmisin? Eşit Sevgi,eşit emek, eşit ölüm Ellerimiz kelepçelensin birbirine Eşitlenelim,Tek Vücut; Hayatın bütün badirelerini Zorluklarını,Sarsıntılarını Birlikte yan yana karşılayalım…….. Elele tutuşduğumuzda Günahlarımız dökülsün Sevincinden Gözlerimiz birbirine rapt edilmişken Melekler alkışa dursun bizi………. her şeyi birlikte yaşayalım. Birlikte aşalım zorlukları… Venüs dağında dolaşırken….; Bırakta Mis kokular arasında Tohumlarını birleştirelim yarınlarımızın………. Yan yana; sen beni, ben seni göreyim,ikimiz eşit olalım……….. Bir Kızılderili Atasözünden esinlenilerek yazılmıştır

Beni
Yalnız bırakma..!
Sen ki
Bir Orkidesin
Güller içinde..
Uzak diyarlarda koyma

Aşk Birgün Gül açar, Yediveren; Kızıl Vakitlerde Ritimsiz Feryatta Ab-ı Revan olur akar Bitiveririm, Mavide..! Mavi Gözlerinde,Salkım söğüt Düğüm düğüm sözcükler boğazımda Umut verir bana usulca Yüreğin başında kabuk tutmuş yara Hazan düşerken yoksul tarlalara Sakin ve yumuşak Mavi gözlerin; Birbir düşürürken Ayaklar altına Bir Asi,Bir Mavera,Bir Pusat Martılar Çigan ediyor; Öyle arsız öyle gamsız Okyanusları kıskandırıyor Mavi,Dikensiz bir Gül Dalgalar sildikçe Bulutlar günah ağladıkça Eşkıya olur amansız Vuslatlar ihanete feda edilir.. Suskunluğuma değer Mavi Gözler Bakınca içine; Düşürür gözlerin umudu ve yakını..! Yasaklı olur Gözlerin deki Mavi,kimbilir yoksul Griye döner Dalıp gidersin uzaklara; Köklerin bin yıllık bir yolda Fırtınada koparılmış dallar. Sakıncalı bir yanım,Günahkar ve Haram Kök olur Dal verir sevda,yedi veren susar boynu bükük Bulutların Maviliği Aşka davet ederken Ufuk çizgisinde gökkuşağı Mavi Gözlerin Şükreder; Sessiz manidar Bire,Vara; Bir usul kıvrak yol; Kısrağın yelesinde Misal ararken Fersude masal kitaplarında; Gözlerinden yana Melekler gözkırpar,Mavi.. Hazar da,Vurulmuşken Gecenin zifirinde Sular kan tutar,Kumsalda, Boğulurum,Tutuşurum Mavi de; Ölmek Mavi Gülmek Mavi Sen Mavi Göz Mavi Aşk Mavi Ben Mavi… ! Hüsnü Yusuf çiçekleri açar:Hicaz Zamanı,Hep Mavi,Hep Mavi……

Bir kuru tohum buldum
Deli Rüzgarların getirdiği
Sahipsiz ve yalnız.
Doruklarda,
Yalnızlığımın sıcaklığını
Sundum ….

Sevgi ile kin
Varlık ile yokluk
Güzel ile Çirkin
Cennet-Cehennem
Birbirine muhtaç,
Kardeş Sevdiğim….

Duydum ki
Benim Kaşım-gözüm kapkara
Deyip
Övünürmüşsün ulu orta
Kimse bilmiyorsa
Bende mi