Servet Alkan Şiirleri - Şair Servet Alkan

Kırk Yatır’da:
Arap Baba da,Hazar da.
Diledim; Yüreğim avuçlarımda
Gece uykularına yattım; Samimi
Mesnette isnat ve inat,Vakur
Çaputlar bağladım,ilmikleri sıkıca

Ankara;
Ankara….! ! !
Kınalı kekliğim
Boynu alaca
Bahtı kara…
Memleket gülü…

Sahipsiz günlerimden birinde
Çıkageldin Sevdiğim
Hiç farkıma bile varmadın
Öylesine bir gelişti işte…..

Bunca ızdırabı
Yükledinde sırtıma
Eyledin ömrümü Seyran
Taşıyabileceğimi sandın….

Anladım ki Eski diye tarif edilen yaşanmışlıklar Söylenmemişlikler Gizli Korkular Anı olmuyormuş Terk etmiyormuş gökyüzü suskunluğunu…. Yağmurlar Rahmet için buluştuklarında Kar günahları kapatmak için Dağlara nişan bıraktığında…… Geç öğrensemde Senden yana ne varsa Biriktirdiğim Zulamda Gizli yaramda Gönül Mahsenimde Yıllar içinde Tüketmişim Gözlerinden Mirasyediye çıkmış adım meğer…. Biriktirdiklerimle yetinmişim Azala azala… Bir hayal Bir an Çocukluk hevesleri Yüklenirken benliğime Servet kabul edip Zengin saymışım Yalancı vakitleri….. Yüreğimde ki kıvılcımı…. Ne çok yitip gitmiş Belleğimden Zalim Vakitten Mirasından bakiye kalmadığında Gözlerinin rengini unuttuğumu Fark ettiğimde… Bir ismin kalmış Birde Gönül sızım…. Sen Yedi iklim Güneşken çevrene Ben Ahmak ıslatan Yağmurlara teslim etmişim yüreğimi…. Servetimi Rüzgarlara emanet etmişim Sana getirir diye…. Bumuy du Aşkın öğütücü taşı,Azı dişi Değirmeni En olunmazı…Bumuy du Yüreğin Bade’si…… Meğer ne çok Mirasımdan yemişim seni…. Meğer ne çok bitmişsin İçimde….

İki Kilim işle sevdiğim
Biri Ben olayım,birinde Sen
Yazma,çizme; Sus…
Yüreğimden geçenler
Renkler de dile gelsin…

Rabbim:
Yarın mahşerde
Amel defterleri uçuştuğunda
‘’Zulüm görenler nerde? ’’
Buyurduğun gün…
Bütün Ümmedi Muhammed

Düştüm;
Olunmaz Bahtına…
Kabul ediyorum
Bir visal ile
Bir Muamma ile…
Bile Bile…

Hiç mi Seher Yeli esmez Şehrinizden Semtinizden Mahallenizden ve hatta Sokağınızdan? Hiç mi gelmez aklına Bu Sahipsiz yürek? Kara Bahtlın? Giyinsen Allı Morlu Fistanını Ve Hatta başında Rengarenk Tülbentin ile Çıksan kapı önüne Açsan Kollarını iki yana Yüzünü Şarka çevirip... Hiç mi gelmez aklına Bu Sahipsiz yürek? Vefasızın? Hatırlasa yüreğin Alın yazgını Kadersizini Gönülden Selam desen Ve Değse Sabahın yeli Tenine Menekşe,Hercai ve hatta Leylaklardan Alıp getirse Kokunu..... Hiç mi gelmez aklına Bu Sahipsiz yürek? Muratsızın? Muraddan ırak Dert Dünyasında Dağları ve Yolları Ve Hatta Kimbilir Ölümü engelleri aşarak Aşırı Memlekette Bekleyene.... Yeter ki gelse Ağu olup Cana değse,Katre Katre alsa Canımı..... Hiç mi Seher yeli esmez Memleketinden Yüreciğinden Hiç mi? Hiç?

Oysa Ben:
Asi yüreğine
Aşkımı serpmiştim
Umutsuzca…
Mısra- mısra…
Ve