Servet Alkan Şiirleri - Şair Servet Alkan

Her sabah
Bir tren geçer burdan
Sen; yalnızlığında
Ben; sahipsizliğinde
Dertleri Çıma ile bağlı
Usulca ve Sessiz….

Upuzundu Gece
Evinizin üzerinde dolaşırken
Uzun saçlarımla…
Sen bir periydin
Kapalı kapı ardında
Pencerenden vururken Tılsımlı ışık

_Da’vista:
_Buyur Han’ım?
_Duydun mu Ne Dedi?
_Ne Dedi?
_Bana ‘’Hoşça kal ‘’ dedi…
K harfinide incelterek hemde…

Siyahlar içinde
Billur bir Sima,aşikar
Bir çile/şivekar
Bir ah:Düşünce toprağa
İki günahkar/haki
İki yeni yetme,

He Canım;
Kerkenezler uçuşuyor
Talamuslarında,
Akbabalar asılı bekler
Ön Loblarında,
Belli;

Bir çocuk;
Üstünde donu yok
Çok meraklı,Cüretkar…!
Birazda esmermi ne?
Yapışmış kuyruğuna
Miyav veya Hav Hav…!

Hakkari Şırnak arası
Hududun sıfır noktası
Süvari Halil geçidinden az beride...

Kış çıldırmış
metrelerce beyaz ölüm

Yalnızlık
Kaderimiz bizim.
Rüyalar aleminde
Yalnızız şimdi,
Ceza verdiler bana;
Süveyda ile

Yeniden;
Denenmişi denemek
Çaresizlikmi,Ölmekmi?
Sevgilim;
Bir Hiç olmaktansa
Sefalet kötünün iyisi değilmi?

Sevdan;
Anka Kuşunun kanadında,
Anka Kuşu;
Kaf Dağının zirvesinde,
Kaf Dağı,
Hatırlanmayan Masallarda,