Servet Alkan Şiirleri - Şair Servet Alkan

POSTALSIZ ÖLÜMSÜZLERE…
(Sarıkamışda Şehadete ulaşan İsimsiz Kahramanlara)


Kar.tipi, Zulüm,Sarıkamış dağlarında
Nice Fidanlar düştü Bardiz yollarında

Sevmedim On Üç Martı hiçbir zaman
Bir suçlu gibi/iki şıklı
Bir Günahkar gibi./Yakışıklı
Gelecekteki not defterine iz düştüm…
Eleştirildim; Kınamayı öğrendim
Onüçünde,fazladan öte…

I-Sevmiyor ki bilsin;
Bilmedi…
Bilmedi,bilmek istemedi
Aşkla bakmayınca;
Yusuf da; Sen gibi,ben gibi
Bilseydi; Gelirdi…!

Sevince;
Yağmur Adamlar…
Bir Gökçe Türkü,Üzgü çeşmesi
Mavidir Hüzün,Gümüştür Çiçek
Kim bilecek,Nerden bilecek…!
Sevmeli şimdi; Kıvamında…

Anne:
Ellerim Kan içinde
Kan; Güllerin üstünde…
Kızılca karanlıklarda
Beş Gül Üzerinde
Beş Kıyamet

Çirkini sevmem
Sevemem,Fıtratımdan değil
Çirkinlik, Çirkefden gelir
Çirkeflik: İblisten
Yansın Berçü-Sim
Bitsin Beyaban,bitsin..

Sen Benim Eylülümsün,Sen Benim Çıkmazım
Ben Senin Ömrünün kayıp parçası
Bu Çiğ taneleri nereye dökülür
Düşündün mü hiç? Kadınım
Serpile Serpile…

Uzun bir yoldayım
Bekle Beni..
Upuzun bir yolda,
Üzmedi kimseler, üzemedi beni
Senin üzdüğün kadar..
Bekle Beni..

Kestim bıyıklarımı
Kestim..
Kara bahtıma inat..
Manası olmalı,bir manası..
Sevdiğini alamayanı Adam mı sayarlar?
Bermaz Ovasında…

-Davista..!
-Buyur Han’ım:
-Duydunmu?
-Neyi Han’ım?
-Soyuluyoruz…
-Nasıl yani?