Selahattin Yetgin Şiirleri - Şair Selaha ...

Adını yağmurdan alan bir sevdadır yüreğimizdeki kutsal resim
Seni özledikçe, seni sevdikçe ben, en çok deli yağışını severdim
Bütün özlemlerin sağanağı yamandır gülüm, sırılsıklamdır sevda
Bırak üşüsün ellerim, titresin yüreğim, ıslanayım deli yağmurunda.

Öfkeli sağanaklar gibi koca bir mevsim yağmanı istedim üzerime seni sevince. Bir sevgi ıslaklığı gibi vurunca yüzüme, her damlanda dolunca gönlüme ve her şafakta ürperti gibi değince tenime sevdim seni ben, yağmur gibi. Günlerime, gecelerime ve sevgi dolu yüreğime günaydınım, uçurum yalnızlığıma yürekli bir yaban gülüm, öksüz çocukluğuma el veren tek sevdiğimdin.

İçli bir dal yüzüyor sevdamın yorgun sularında
Zaman dökülüyor avuçlarımdan, hicranlı pulca
Yaşanası mutlulukların ülkesinde aşkı dinliyorum
Kabına sığmaz bir suyum, çağlar aşıyorum coşkuyla.

Uzak mavilerin haylaz koynundayım ben nicedir

Gözlerindeki yaşam sağanaklarına tutuldum, yoksul umutlar var usumda
Hicran denizlerinde alaborayım yar, mutluluk yılgın bir damgadır alnımda
Sana günlükler biriktirdim, her satırında aşk, mülteci yolculukmuş sevda
Mevsimler çağır yeniden varlığıma, hicran gemileriyle geleceğim yurduna

Tutunuşla güç bulduğumuz bir dalın yüzeyinden dökülürken an'lar, bizi içine almasını istediğimiz bir duruş olur hatıralar. Kanayan bir yaprağın ömrü hasreti örseledikçe ve aşkın nefesine şarkılar sürtündükçe yaşamak büyüsü ellerimizdeki en güçlü dal olur. Yollar çizeriz göğsümüzün rüzgârlı odalarına, kol olup uzak denizlere ulaşmak için. Girdaplar kendi çevresini oyarken bir bulut döner tepemizde ve biz mutluluğun karanlık sığınaklarında özlem mevsimlerini bekleriz.

Gidenlerin ve bana asla gelmeyenlerin türküsünü bir ben söylerim dağ çiçeği
Ürküntülü bir sevdanın ağlama nöbetlerinde kavgam olmadı seninle, aşk adına
Gövdemden her çıkardığın mermi, senin bedenine saplanıverir farkında olmadan
Sensiz hiçbir dudakta öpüşlerin, sensiz hiçbir bahçede lale devri keyfini sürmedim ben.

Seni sevince, umuda, sevinçlere ve tutkulara yelkenlemiştim ruhumu. Bir bayram sabahı coşkusunda seni karşılayıp, ‘hoş geldin’lerle tutmuştum, öpmüştüm ellerini. Sevda pazarlarında, sevgi bahçelerinde ve aşk okyanuslarında dolaşmış, şarkılı, türkülü halaylarda birbirimizin yüreğindeki sevgiyi kundaklamıştık umut gecelerinde.

Yorgun bir aşkın seyir defterine adını yazdım, hüzünler ektim bekleyişlerin ovalarına
Acının sargılarını değiştirdim her mevsim, ırmaklar boyadım ah sevdanın fırçalarıyla
Yangınlar biriktirdim seni özledikçe, geçtim ulaşılmaz çağlarını sabrımın fışkınlarıyla
Yalan bir ömrün gölgesinde bekledim seni, kavruldum sönmeyen sevda yangınlarıyla

Kendini paralayan günlerin boy aynasında
Ağır bir vebal gülümsüyor yüzüme
Bir sarılışın hıçkırığı sıkıyor parmaklarımı
Gecemin dallarına tünemiş yorgun kuşlar
Penceremde hüzün, tırnaklarımda bir sızı
Üşüyor oraya buraya yazılanlar

Islak bir öpüşün kaygısında gecemin yolculuğu

Dinle Yar! ..

Yorgunluk sızısıyla uzanıp yaylı bir yatağa seni düşlemek
Uzaklardan gelen bir fon sesiyle irkilip gülüşünü düşünmek
Nasılsın, kiminlesin, nerdesin ve ne âlemdesin diyerek iç geçirmek
Başka bir limana bakarak, çocuklar gibi gelişlerini hayal etmek

Sızılı bir dalgaya yürek verdim
Topuklarımın tozunda gölgesi
Kendi rüzgârımla ah serpildim
Girdapların oydu yar gövdemi.

Sürgit düşünüşlerin rahlesinde

Dilindeki aşkın ebedi türküsüyle