Selahattin Yetgin Şiirleri - Şair Selaha ...

eskimiş vakitlerin gurbetiydi an
bir yelkenliyle sızdın talanlanmış sularıma
vakit kızıl bir gün artığıydı
gece gibi saçlarınla gülümsedin içimin atlasına
köstekli andı yüzündeki coşkular
içsel bir travma gibi sokuldun yanı başıma

Bütün yıldızlar parlaktır, ıslak gecelerde düşer yüreklere
Bütün sızılar gece başlar, kangren bir ağrıyla iner dizlere
Keşke, yıldızlı bir gecede çivilensem gözlerinin gizlerine
Bir gözyaşı bulutu olsam, doğransa da içim kalsam içinde

Boşalınca sevdanın kristal kadehi sarhoş naralar kaldırımları döver. Gecenin gözyaşı kadehe dökülünce hüzün uykuyu böler. Tek tek söner evrenin ışıkları, kol gövdeyi sarar, haz yıldızı tene düşer, fısıltılar karışır karanlığa, saatler iniltileri dinler, tuz gövdeyi sarar. Kan karışır çarşafa, sessizliğin nabzı daha hızlı atar. Uğultularla yuvarlanır birden sessizlik, bir adamın özlemi emzirir gecenin isyanını, dilindeki nakaratla sevdanın soğuk yatağını açar.

Sen, ılıman iklimlerin düş sevdası, göğsümdeki hicaz bekleyişlerin gül destesi
Sen düşünüşlerimin madımak seherlerinde, yorgun umutlarımın kayıp hazinesi
Sen bedevi tutkularımın çöllerinde yangın iklimim, gövdemdeki aşkın poleni
Sen dilimdeki ahraz türküm, unutulmuş ve talan coşkularımın arzulu ruleti

Birbiri peşi sıra koparılan takvim yapraklarının öyküsüdür hayat, kimi bir ateşe can verir, kimi de sularla sevişerek denizlere bir günün öyküsünü serpiştirir. O yüce derinliklerin gizeminde, yaşamın parmak izlerinde hep yapayalnızlığımızın ve hüzün savan düş açılımlarımızın yankısı vardır. Sözler imlasız haykırışlarla usumuzdan yuvarlanır ve asıl yerini unutur, ama hayat değişken bir mevsimdir gülüm, hoyrat ruhumuzu okşayarak er geç karşılığını bulur.

Sessiz çığlıklar atarsın yankım ülkene ulaştığında.
Efsane güzelliğinin üzüm bağlarında gülücükler saçarsın.
Anılarını koynuna alıp, dalarsın savaş meydanlarına
Bir liman meyhanesinde zaferine kadeh kaldırır,
yüreğindeki çözümsüz aşkla hayat oyununu oynarsın.

Devrilen gölgemin ekseninde yalnız bir bezirgânım ben, yüreğimde yâre
Hangi ruh harcanmış günlerin labirentidir, gönülde hüzün, yürekte hare
Kıyım bekleyişlerin uzak limanlarında gelgitler, mataramda hüzünlü pare
Yasak düşünüşlerin şarkıları seven ruhumda, üşüyorum sevdanın yeliyle…

Dudağının her çizgisine sayfalarca şiir olur bu yürek, kükrer eşkıya zulümlü dağlarda
Bütün vakitler sırrını derinde gizler, içindeki evliya şehirler diz çöker aşk bakışlarına
Ben hüzünlü bir labirentim sevda bakışlı, çekerim kendi ipimi sevinin infaz odalarında
Gönlümün şerha mevsiminde günaydınım ol, yakayım bu bedeni yüreğinin zindanlarında

Yanık tarlalara serçeler gül polenleri bırakır, ben seni düşünürken. Avuç içlerimi terletir özlemin, gün akşamın saçlarını sevdalısı gibi okşarken. Mağrur gemiler geçer senli sulardan, su saçlarını yıkar, tuz dudağın olur asi bir rüzgârca coşkularımı harlar. Gülüşünün resmini ararım dünlerden gülüm, kuşlar gemileri kucaklar, yangın yeri olur gönlüm senli anları sayıklar.

Usumun kabukları kanıyor yokluğunda
Sızıyor gövdemden içeri yaban acılar
Üşüyorum biçare yapayalnızlığımda
Gizle beni düşlerin kara duvarlarına

Hep aynı döngülerle sığındım kendime

Koparsak Düğmelerini Anların

Tanımsız düşünüşlerle yıldızları avuçluyor bir kadın
Hatıraları gömdüğü gönlünün aşk kokulu odalarında
Kayıtsız yaşanmışlıkların devrilmiş masasında adam
Başka ömürlere ışınlanmak için devriâlemleri bekliyor

Yerine asla konulamayacak mağrur bir gecedir aşk, sallanır dudağımızda irinli sözler gibi içten içe
Salınır ruhumuzun yaralanmış parselleri, dökülür damarlarımızdan kangren bir aşkın en hazin gülleri
Hep olmazlar çizer yolumuzu, dönüp gelmeyeceklere açarken umutsuzca soğuktan üşümüş ellerimizi
Kırık bir gölge oyunudur yaşamak, hüzünlü anların yelesine tutunarak geçeriz biz hüzün denizlerini

Kirpiklerinin tenime değdiği yerdeyim, vakitlerden yine aşk
Gül kokulu nefesinin yelindeyim, iğreti bir sızıca acıtıyorsun
Seni arıyorum milyonlarca yıldızın içinde, neden ışımıyorsun
Ellerin yüreğimde rehin yıllardır, gelip emanetini almıyorsun

Dalgayla kavgalı yüreğimin kalburundan ter sızıyor seni düşündükçe, öfkeli gönlümün rahmetini bölüşüyor gün, aşk toprağa gizleniyor. Karmaşık utkuların tabağında elim bir yalnızlık, sevdanın dudağından mavi yasaklar dökülüyor. Mevsim yanık türküler rapsodisiyle sarmaş dolaş, ruhumun parklarında kimsesiz çocuklar gizleniyor. Nicedir yağmurlar yağmıyor ovalarıma yar, yorgun gövdemin sığınaklarında ruhum sensizlikle sevişiyor.