Selahattin Yetgin Şiirleri - Şair Selaha ...

Gönlümün uçsuz bucaksız ovalarına umut ektim, gözlerinin kuyularından suladım
Bir sevdanın gelgitleriyle donattım gönül soframı, ben nar-ı yüreğinden beslendim
Her sabah yeni umutlarla açtım kollarımı yar, ne bana geldin, ne de gelmemi istedin
Bu hayal tarlasında gözyaşıyla biriktim, onları da ah yağmur ormanlarına gönderdim

Kim bilir hangi zaman düşünde,
Hangi ay utangaçtır gözlerinde
Şiirler sokulacak içine
Sayfalara dökülecek birikmiş sevinçlerin
Gözlerindeki gölge boğulacak düşlerinde.

Kapanan onca kapının ardındayım
Bir şifrenin mucizevî gülüşlerinde

Yokluğun,
Sol göğsümdeki o hazin boşluğum
Yokluğun,
Varsıl düşünüşlerimle sana tokluğum

Sancılar topluyor bedenim sana
Bir mızrak ol, deş seven bağrımı
Hırçın esen deli rüzgârınla
Çürüyor aşkın otları yar
Özlemin yırtıyor aşkın sayfalarını.

Yeni mevsimler yürüyor gönül köklerime, baharım sensin
Yağmur gözlerine fışkın imgeler yükledim, gözyaşın dinsin
Uzandım ellerine, dokundum yüreğine, ekmek gibi sevdim
Belikli saçlarınla sar yüreğimi, seninle türküler dile gelsin

Rüzgâra göğsünü vererek açar dağ çiçekleri, sızının köküne sarılarak. İçli bir türküyle gözyaşı dökerler geceleri. Yel alır yaprağını, toprağa düşürmeye korkar tohumunu. Yağmur ormanlarını özler dağ çiçekleri, gonca gülleri kıskandırır gülüşleri ve çok sesli bir ağıttır yürekten öpüşleri. Bunun için, dağ çiçekleri yüreğinde gizler, en yaşanası, en okşanası gizemli bilmeceleri.

Yüreğimin apoletlerinde yalnızlık hışırtısı
Çok sesli müzik ruhumun derinliklerinde
Ayaz sarılmış betona, türküler hicranlı
Hangi çukur sarar ömrümün masalını!
Sokul yer yatağıma, alaz bakışlarınla sar

Sensizliği damıttım içimin yabanıl boşluğundan
Kovuldum ruhunun izbelerdeki yataklarından
Kumlar doldu gözlerindeki saklanma odalarına
Devrildim, adının hapishanelerine gömüldüm.

Er şafaklarda bakışlarının ritmine sokuldum

Çocuktum gözlerinde
Eski bir şarkıydı zamanın kulağında
Bir fesleğen kokusu sinmişti ellerine
Sürekli yağan yağmurdu
Yağmak için nedeni çoktu

Anlatılamaz yorgunlukların bağdaşında
Sırtımızı sıvazlayacak huzurdu zaman
Dudaklarımızda kırmızı bir titreyiş
Çoğuldu parmaklarımızda şiirler
Anılar serperek yollara yürüyorduk