her birimiz bir kıyıda
aramızda mavide uyuyan bir deniz
gizem sihrini koruyor ama
nereye akar gözlerindeki nehir.
saçlarında meltem yön armakta
sen gidince
şarkılar da kapımdan ayrıldı
kahkahalar toparlanıyor
mutluluk yolu yarıladı
bir annenin peşi sıra yürüyen çocuklar gibi
Seni sevmek; gökyüzüne uzanıp onu mavisinden öpmek kadar meşakatli
Seni sevmek; suyu kaynağından içmek kadar temiz.
Seni sevmek; bir çiçeği incitmeden dalında koklamak kadar hoş
ve bir karıncayı incitmeden uzak yollar yürümek kadar merhametli.
seni sevmek; dik bir yamaçtan koyu mavi bir denizi izlemek kadar büyülü ve muhteşem
kendimi alıp gidemiyorum
güçlüden korkuyorlar
seven insanı incitmekten korkan yok
nasıl çakallar yaralı atları avlamayı seviyorsa
insanlar da yaralı sevdalıları avlamayı seviyor
anlayacağın
yara almadan sevilmiyor
Sevesim tutmuşken
Mesul değilim ellerimden
Mesul değilim dudaklarımdan
Özellikle de yüreğimden
Çözme bu arsız gönlümün ipini
Sorumlu olursun hallerimden
mavisinden arandı deniz
efkarlı bir dağ dili kızgındı adımlamadığın patikalarına
aydınlığını arayan günler bakındı yollarına
dönüşünü bekledi yeşili kayıp çayır çimen
baharsız yağmurlar geçti üstümden ıslandım gözyaşlarımıla
ama nafile
Çaldın gülüşlerimi,
Kapıda gitmek için uzaklaşmanı bekliyor sevincim.
Ellerinden,
Gözlerinden,
Duruşundan biriktirdiğim mutluluklarımı alıp gittin.
Beni mest eden şarkıydı
ey her mevsimi kış eden hüznüm.
ey göç eden özlemlerim,
depremlerle sarsılan güvendiğim dağlar.
ey benim diz çökmüş halime meraklı utancım,
içimde büyüyüp beni sırtımdan vuran hayallerim,
melenkolik hüzünlerim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!