Salim Diyap Şiirleri - Şair Salim Diyap

Sen gidince
şarkılar da kapımdan ayrıldı.
Kahkahalar toparlanıyor,
mutluluk yolun yarıladı

Bir annenin peşi sıra yürüyen çocuklar gibi

Denize giden tüm yollarda
suyun izi var.
O su —
yakar, yıkar
ama eksilerek akar.

Şiir de adam edemedi seni.
Uğruna mundar ettiğim dizeler affetsin beni.

Mavisinden arandı deniz.
Efkârlı bir dağ dili kızgındı
adımlamadığın patikalarına.
Aydınlığını arayan günler
bakındı yollarına.
Dönüşünü bekledi

Çaldın gülüşlerimi,
kapıda gitmek için uzaklaşmanı bekliyor sevincim.
Ellerinden,
gözlerinden,
duruşundan biriktirdiğim mutluluklarımı alıp gittin.
Beni mest eden şarkıydı

Kimse seni,
senin gibi sevmez.
Kimse acımaz sana.

Bir köpek gibi
kendi yaralarını yalayıp

Varlığın,
yıkıp yıkan sellerin yıkıntılarından alarak düşlerimi,
bir baharı emziren sesine taşıdı ağlayan çağlayanlarda.
Karanlıkta yürüyen gölgeler gibi geçtin hayatımdan.

Suyumdun,
benden ıradın
soldum

Sorduğun her soruya cevabım vardı aslında.
Lakin yüzünü seyre dalmak varken, zaman kaybıydan başka nedir ki aklanmak nazarında.

Söz uçar,
düşler kalır geriye.
Savrulan kelimeler
iz bırakmazken,
gözlerimizin kıyısında
sessiz ve soluk hayaller durur.