Salim Diyap Şiirleri - Şair Salim Diyap

İkramı seven bir halkın çocuğuyum ben esirgemem gözyaşlarımı hiç bir acıdan.

Kendine insan, insan değil hayvandır.
İnsan ancak başkasına insansa insandır

.

Bu işin aması yok.
İnsandan umudunu kesmeyeceksin.
Güvensizlik ordaysa güven de burda "hodri meydan" diyeceksin.
Arabaya bindiğinde şoföre...

Diyorlar ki; " önemli olan insan olmak. "
Bu dünyanın her yerinde de insan olunmaz ki!
At olunur bozkırlarda,
Ağaç olunur ormalarda,
Ot olunur, koyun olunur meralarda,
Kurt olunur ısızlıklarda,

is bulutları
siyah yağmurlar
bir eyleme işaret etmiyorsa
yaşanan talandır
ve sen isyan ateşini yakmakata geç kalmış
öfkenle sevgini bir barikatta kucaklaştıramamışsan

Bu efkarlı gecenin her dediğine kanma.
Gün ağırsın bir de ona sor

Karadeniz bir çift mavi gözdür
Ağlarsa fırtına
Gülerse fındık dalı
Kırpışırsa horon
Dalarsa hamsidir

Ne vakit aşktan payıma düşeni istedim,
Herkes kullanmadığı şeyleri nereye koyduğunu unutmuştu.

gözündeki acemi avcı
hiç sevdalanmamış
aşkı tanımıyor
ben nereye gitsem
namlusu o yöne dönüyor

gitti artık uslan
vazgeç
unutursun diyorlar.