Salim Diyap Şiirleri - Şair Salim Diyap

Göçmen teknelerinin
mor kurdelesi yoktur,
ama kadın yüklüdür;
gider denizin görünmezinden.

Göçmen tekneleri beşik değildir,

Sevmişsin!
Bir yerlere varmışsın, adı sanı yok.
Canın yük olmuş sana.
Dalıp gitme efkara; bu mevsimde aşk sokulgan değil, hepsi bu.

Bu hüzün, bu sancı geçer.

Hiçbir şey
kendini kandırmaktan kolay değildir.
hele bir de kalbin varsa
inandığın yalanlara şair bile olursun.

Ne görmeyi arzuluyorsan,

Ömrümüz, acılarımız kadar uzun ve mutlu anlarımızdan ibarettir.

Hayat...
gölgendi senin.

Ve o,
senin yapmadığın
hiçbir şeyi

İçine
görünmez duvarlar ören o korku
adımlarını ağırlaştırır,
başını yere eğer.

Kendi gölgesinden ürken yürek,

her şey,
kendi içinden zıddını yaratır
ve kavga başlar —
yavaş ama kararlı.

başka şeylerden gelip

Babasının yoksulluğunu bilen çocuğun
"Çikolata ister misin?" teklifine,
"Aç değilim baba!" demesi gibi isteksizdi gidişim.
Sevgin kıt,
ve savurganlık lüksüm olmamıştı benim.

İnsanoğlunun müziğine hayranım,
dansına da...
Düşmanının önünde başı dik duruşuna,
sevgilisinin önünde diz çöküşüne hayranım.

Gözyaşını saklayışına,

Utanç,
gönlümde hâlâ bir şeref arzusu
kıpır kıpır...
Demek ki tam ölmemişim.

Acı?