Özdemir Koca Şiirleri - Şair Özdemir Koca

Bir Acem şiiri çalar beynimde,
Yüreği yakan, beyni zorlayan,
Ayrılmanın hüznüdür belki de,
Şu karşı dağda Ay gibi parlayan.

Yangınlar çıkar Tur dağında,

Hangi zaman, hangi ney,
Bu kaçıncı Bayram hey,
Ben kölenim sense bey,
Adalet bu mudur Paşam..
Bizde sürgün sende yaşam.

Olmaz deme her şey olur hak budur,
Neler geldi geçti un elendi bu yerde,
Cani suçluları suçsuz gösterir durur...
Adaletin çarkı dönen şu mahkemede.

Öldürülen mi suçlu öldüren mi der,

Adana yaşlı Tilki sen yok musun;
Benden hep bir adım önde gidersin,
Senin sokaklarına varoşlar dolar,
Benim beynime yok olma korkum,

Sende benim gibisin görme küçük...

Sil hasreti aklından,
Ne şiirler yazdım sana ben,
Bir gün geleceksin elbet,
Af dileyerekten gel kapıma.

Belki sararıp solacak,

Sürerler seni bu topraklardan,
Güzel gözlerine hiç aldırmazlar,
Ellerin buz tutar bir Kış gününde,
Aldırmazlar bu çocuk Arap'tır diye.

Annen vururlar, Baba ölümde,

Bulutlar dizilmiş tüm dağlarıma,
Alıp da yüreğimi götüren rüzgar,
Saçlarından kalmış avucuma hatıra,
Bir bulut eğilmiş benim için ağlar.

Papatyalar ovalara sıralansın varsın,

Ah bir Sigara yaksam,
Dumanın içinde gizlice,
Görmeseler Dünyamı,
Bir Tütün Bahçesinde.

Hem ağlasam oturup,

Delirdin mi Tilki bu ne rahatlık,
Gündüz vakti bence ava gidilmez,
Efendi emminin kızlarıdır tavuk,
Ava gideceksen gündüz işe gidilmez.

Bak söylemesi yersin kurşunu,

Ölümler akşam mı gelir hep,
Perdeler kapanmaz mı gecede,
Nasıl ayrılır karanlıkta bedenden,
Dur diyen olmaz mı ayrılan ruha,

Korkunç akşamlar sokaklarda,