Özdemir Koca Şiirleri - Şair Özdemir Koca

Göklere yükselecekti,
Güz gelmese ekilen Buğdaylar,
Yılları durduracaktı saatler belki,
Yürümeseydi saatle zamanlar.

Neyin ümidini tutuyorsun hala,

Sabahı atlattım kalmadı takatım,
Üç beş güne hemen gelir Corona,
Korkudan gelmiyor hapşurasım,
Başka evlere misafir ol sen Corona.

Soğuklara Kışa düşman ettirdin,

Vuslat çürütür bizi ayrılık çürütür,
Sevda çürütür bizi, yalnızlık çürütür,
Sen çeker gidersin ardına bakmadan,
Beni ise ihanet çürütür vefa çürütür.

Sen dağların yalnız çoban Heidi'si,

Gel davet ettim seni yanıma,
Çık gel görmeye adım adım,
Çok zaman oldu bak görmeyeli,
Can'da arar seni can adım adım.

Bir kahve içersin hem ayak üstü,

Bir düğün çalıyor bizden uzakta,
Nereden bilecek benim derdimi,
Ölüm gelmiş kaşla göz arasında,
Davulla mı yollarlar sizde öleni.

Sallanır mı tabut üstünde bayrak,

Hastamısın adamım nedir bu neşeler,
Bu devir de inan, ancak deliler güler,
Borç gırtlağa çıkmış düşünceli haneler,
Bu devirde haline ancak deliler güler.

Sorma Mehmet amca yine icraya düşmüş,

Özgürdük dağlarda Güvercin gibi,
Kırlara koşar kuzuları güderdik,
İşimiz olmazdı parayla pulla,
Öyle demokrasi ayağına gelmezdik.

Sokakları yakarlardı demokratlar,

Bir gece denizin kenarında ben,
Şimdi mavi gözlerini düşündüm,
Bir titreme aldı ruhumu birden,
Ağustos ayında sensiz üşüdüm.

Kirpiğin batardı masum yüreğe,

Ela gözlüm benden sana mektup var,
Gurbetten Sılaya çok çok selam söyle,
Uzundur yollar, soğuktur dağlar taşlar,
Dostum, komşum, anama git kelam eyle.

Ağaçları boldur kuşlar ötmüyor,

orma felek sorma birde halimi,
Hedefi şaşırmış kurşuna döndüm,
Kırdın kolumu, kanadımı, ümidimi,
Merada atılı sınır taşına döndüm.

Yıktın yıllarca gezdiğim şehirleri,