Özdemir Koca Şiirleri - Şair Özdemir Koca

Bir gece denizin kenarında ben,
Şimdi mavi gözlerini düşündüm,
Bir titreme aldı ruhumu birden,
Ağustos ayında sensiz üşüdüm.

Kirpiğin batardı masum yüreğe,

Ela gözlüm benden sana mektup var,
Gurbetten Sılaya çok çok selam söyle,
Uzundur yollar, soğuktur dağlar taşlar,
Dostum, komşum, anama git kelam eyle.

Ağaçları boldur kuşlar ötmüyor,

orma felek sorma birde halimi,
Hedefi şaşırmış kurşuna döndüm,
Kırdın kolumu, kanadımı, ümidimi,
Merada atılı sınır taşına döndüm.

Yıktın yıllarca gezdiğim şehirleri,

Anlamazsın sen beni sevgilim,
Ben Seyhan nehri gibi durgunum,
Bana çık gel bekliyorum demişsin,
Ovaya çöken bir Kış gibi yorgunum.

Bilemezsin sen göklerimin rengini,

Kapılırdım hayale dalardım uzaklara,
Üşür sarılırdım tufandan soğuklara,
Ateş yakar mı, yağmurlar ıslatır mı?
Doyar mı gözüm Dünya'da mallara.

Kapılırdım hayale dalardım uzaklara,

Bir pencere kenarına koyduğum şiirlerim vardı.
Şiirlerim içlerinde her gün matem taşırlardı,
Gece güneş gibi yanan bazen ışıkta sönen şiirler,
Bazen küstüğüm yüzüne bakmadığım şiirlerim.

Benim de kendime göre şiirlerim oldu elbette,

Değişecek belli Dünya muamma,
İki Hamam ile bir kaç bin Han da,
Değişiklik var belli küllü insan da,
Duymazlar duysun devir dönecek,

Kafir zulmü bitti artık İslam gelecek.

Alırda götürür bir kuru bulut,
Haksızlık edene kal diyemem ki,
Bazen şahlanıyor ruhumdan umut,
Gideceksen buyur yol diyemem ki.

Arif olan anlar ta en başından,

Temmuz'un on biri bugün yine,
Bir yaş daha büyüdüm bilirsin anne,
Bir yaş daha çocuğum ruhumda,
Bir yaş daha yaşlandım bedenimde.

Yine yalnız kutladım doğum gününü,

Götürdün Kiraz yüklü Erik dalını,
Bıraktın yapraklı matem rüzgarı,
Bekledim gittiğin yollardan seni,
Dönmedin o gün gittiğinden beri.

Oysa dallar çiçek açardı gelsen,