Özdemir Koca Şiirleri - Şair Özdemir Koca

Ne diyeyim bilmem ki sana,
Anlaşılan bir toplantın vardı...
Bu yuvarlak masa da senin,
Yine toplantıyı erken bitirdin.

Başka Dünya da villamı aldın,

Hesaplar kesat bizler parasız,
Esiriz bir Yunan adasında biz,
Gözlerde kelepçe kalp sessiz,
Biz miyiz kaybolan şu limanda,

Ellerin Güneşten sanki bir parça,

Bir serinlesin hava bunaldık sıcaktan,
Bir de senin hasretinle yanmaktan...
Göklerden yağmur yağsın bulutla,
Eylül ayında gel istersen bir umutla.

Sormam neden bekledin bunca sene,

Hasret mi istiyorsun güzelim al sana posta posta,
Hasretim babaya, anaya, kardeşe, evlada, dosta,
Hangi dağ içinde saklar yılların özlemini yanarak,
Hangi deniz hangi umman söndürür özlem ateşini,

Hangi çöl dağıtır içini soğuk kumlara,

Bir deste Gül salmış kırk yıldan sonra,
Aradım taradım dedim ne vermiş...
Saçımı süpürge ettim evlat uğruna,
Aradım taradım dedim ne vermiş.

Sormadım hiç hastamıdır sağmıdır,

Ne düşünüp durursun dert benim işim,
Malatya yıkılmış sen sağ kalasın,
Sürüdün peşinden binlerce yitik,
Söylesene bana Fırat kime belasın.

Gördün mü sende söyle altı Şubatı,

Ey! Cennetle müjdeli nehir,
Kıyamet alametlerine dahil,
Sen misin Diyadin'den gelen,
Bir müjdesin bize Fırat'tan.

Sallanır bir kolun Murattır,

Gerim gerim akarsın utanmaz mı hiç yüzün,
Bağlamışlar yolunu vurmuşlar sana perçin,
Yıkılmış harap olmuş şehirden geçiyorsun,
Bir yan bulanık akar, bir yanın neden durgun,

Ölenlere inat eder gibi coşkunsun nağmelerde,

Fır dönen Dünya da fırıldak insan,
Bana gelmiş neden dönersin diyor,
Bu fırıldaklık zaten ona bir ihsan,
Dünyayı sen nasıl görürsün diyor.

Anlatsam yazamaz zaten sayfalar,

Bir güzel memleket vardı ve içinde yaşayanlar,
Böyle bir iman görmemişti bindörtyüzyıl İslam,
Her biri bir sabır taşı her biri çölde büyük aslan,
Maymunlar başına yağdı yağmur gibi... hüsran.

Sen ne şehirsin ey! vatanı Gazze,