Özdemir Koca Şiirleri - Şair Özdemir Koca

Hiç konur mu sevgi mezar taşlarına,
Düşman olur mu bir baba evlatlarına,
Bazen bir Alo, bazen selamdır baba.
Bazen hastalıkta bazen Bayramda,
Unutulandır Baba.
Elinden ekmek yer onlarca evladı,

Bir dere vardı bir dere bizim köyde eskiden,
Coştum mu suyu ile deli gibi coşup akan,
Bir dere vardı bir dere bizim köyde eskiden,
Aktıkça göz yaşına ortak olarak ağlatan.

Bulanırdı taşardı yollar, dağlar sel olur akardı,

Geçmişim yüklü bir kara tren,
Bir vefa görmedim ellerinden,
Hep acı madeni doldu yüreğim,
Bir elveda deseydin giderken.

Gittiğin gezdiğin şehir yabancı,

Gelmiyorsun demişsin, artık sevmiyorsun demişsin,
Bak bu kısmı anlatamam işlerim yoğun bitmiyor çalışmam,
Gece Sabaha kadar Yıldız çizerim gökyüzüne tek tek,
Şu Kutup Yıldızı şu Yalancı Çoban Yıldızı şu Tarık Yıldızı,
Güneş çizerim bunları silip Sabaha karşı.

Sorma bir bahar akşamı yine Yazdayız,
Bizden geçti gençlik hep itirazdayız,
O güzel zülfün tarayıp geçip de gitmiş,
Biz zaman geçirmek için boş avazdayız.

Sarı saçlarını bir bahara teslim etmiş,

Ağa mıyım Bey miyim ki Kürküm olsun,
Azrail'e dost olmuşum ne korkum olsun,
Sen salla ayağını yerde ey mağrur bey,
Bir kefenle gömecekler hey yavrum hey.

Sıra sıra sürülerim olmadı benim felek,

Ah! sen kalbimin zamansız şiiri,
Adana gibisin gelip geçerken,
Biter mi sevenin kalbinde kini,
Bir şair olursun beni yazarken.

Seyhan nehridir senin bir adın,

Bir fırtına esiyor dalgalı denizlerde,
El ele tutuşuyor rıhtımda o aşıklar,
Güneş yavaşça batıyor doruklarda,
Bir koku geliyor uzaklardan ruhuma,

Bir sana uzaktayım bir de vatanıma.

Limanda unuttum kendimi,
Elimde gözyaşlarından çay,
Her yudum zehir oldu içime,
Dedim ki vay vefasızlık vay.

Oysa Güller içinde büyüttüm,

Uzundu yollarım bitmez sanırdım,
Ümitler tükenmez gitmez sanırdım,
Kalbimle adalete, hukuka inanırdım,
Anladım ki bitmiş yollarım benim.

Vardı gelecekten bitmez emellerim,