Özdemir Koca Şiirleri - Şair Özdemir Koca

Hasret hastalığına çare bulunmaz,
Bu alimler neden çaresiz Doktor,
Aşı yapılsa bu kadar aşık olunmaz,
Bu alimler neden çaresiz Doktor.

Ölüm müdür bu sevdanın çaresi,

Gözlerini kapat sanki bir serap rüyasına,
Bir dağ başında yada uçurum kenarında,
Gözlerinle dua et bu kararan ruhuma,
Aminlerin gelsin de misafir olsun bana.

Soğuk bir Kış gününde üşüyen şu ruhum,

Sorarsan neden güvenin yoktur,
Seçtiğimiz vekiller boşa çıkıyor,
Her seçimde vaat verenler var ya,
Koltuğa çıkınca hemen unutuyor.

Milletin derdi aç karın doyurmak,

Merhamet eyle ki bu kabım bomboştur,
Nice aşıklar geçti ruhum sarhoştur,
Bir avcunun elinde yaralı Ceylan oldum,
Onun elinden ölmek hem acıdır hem hoştur.

At alır gider seni bir gün uzaklara,
Unutulursun elbet sende zamanla,
Gidenler unutulmadı mı sanırsın...
Unutuldular unutuldular artık anla.

Hayalin bir boz ata binip gitmektir,

Bir çizmeydi İtalya ayaklarımda,
Ve sen o çizmeye eğilen kadın,
Çanta diye taktım İspanya'yı omuzuma,
Sen se bende Fransa gibi yaşadın.

Almanya'ydı bende bir adın senin,

Bir Bahar günüydü o gün,
Çiçekler hasretten yola baktı,
Bir güzel geldi Kaleden inip,
Bana bakıp birden kahkaha attı,

Oysa ben daha yeni tıraş olmuştum,

Kardinaller toplantısı var yine,
Pavlus gibi yalanlar bin para,
Kafirden farkı kalmamış alemin,
Her imanıyla uymuş Hristiyan'a.

Puta tapmaz amma paraya tapar,

Hatırımı kırma bir sabah olsun,
Bayramda dahi sor hatırımızı,
Yarınlar ne gösterir bilinmez ki,
Ölmeden önce gel çal kapımızı.

Bilirsin Bayramlar yalnız çekilmez,

Bazı şehirler vardır deniz kenarında,
Oraya Lodostan bir rüzgar eser,
Bazı şehirler vardır deniz kenarında,
Orada bomba altında çocuklar yaşar.

Çocuklar sahilde oynayan çocuklar,