aşk ecel, emek cüce
insanoğlu bir bilmece.
söyle gönül mahbubum
hangi dağ daha yüce.
gece katran, gül günce
Ben feleğe ödedim, kalmadı zerre borcum
İki acı söz vurdu, gül dökmez dağ yamacım
Gönül tacım yıkıldı, yok artık hiç bir acım
Şu cihanı verseler ne, kalmadı ihtiyacım
öyle bir gönül teline dokun ki ;
dudak ısırsın herkes...
seni özleyen
seni düşünen
seni seven
senle uyuyup
dilim varmaz haktan gayrı
her çiçeğin kokun ayrı
olmayalım ayrı gayrı
aç gönlünü rahmeti gör...
doğru yolun birdir derler
Daha suyu kurumamıştı yüreğe defnettiğim şiirin,
Kalem kıyama, kelam dilde divana durmuştu, gördüm...
ellerim kırılsın, seni tutamıyorum
yosun tutmuş gözferim, halini göremiyorum.
bir adım dahası yok, ötesi ölüm
bırak yıkılsın gökyüzüm, nefes alamıyorum.
Arafta şefaatsız kalsamda,
Derin ayrılığın ertesinde olsamda,
Her daim seni yasadışı sevsemde,
Üzüntümden taşa baş koysamda,
Gözlerim bahar ırmağı olsada,
Her gece hasretim diye seni yazsamda,
hercai kokulu şehrin üzerinde
âsûman kara yaşmak bağlarken
gözlerin akşam kızıllığında bulutlar arasından sızmış.
..... ve ben seni düşe kalka, yana yıkıla hayal ederim...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!