yar'ana
hicran sarmış,
tırnak vurma yarana.
herkes gider, anan ağlar yar'ana
buz dindirmez, tuz bağlarsın yarana.
aşamadım ben bu dağı
batar gönül dal-budağı
gül sinenin yol tozağı
yordu beni diyemedim.
coşkun akar pınarları
Ne zaman uykuya dalsam,
Kapattığım her kapının arkasında sen kaldın.
Ne zaman sır dolu yastığımın göğsüne baş koyup uyusam,
O kapının arkasından senin çığlıklarına uyanırım.
Halbuki ben, insanlardan gideli yıllar olmuş.
Yürüdüğüm ormanın patika yolu yosun ve küflü mantarlarla kaybolmuş.
Düşmüşüm feleğin gamsız eline
Kapıldım giderim aşkın seline
Kul oldum uslanmaz cilve nazına
Sümbül çiçek dökmüş oy beni beni
Bahara küs oldum istemem cennet
yar dediğin baharı çiçeğe duran,
beş dağ, bir ummandır sineye vuran,
sırrı keramette hali halce bilinen,
közü harlı bal dudaklar.
yar dediğin yağmur yemiş dağ yamacı,
sükutu bal eyledik zehirden içre, sevene
gönlü yol eyledik dardayken hatır sorana
dünya dedikleri koca bir yalanmış, heyhat
bir hoş seda kalırmış halden içre, yâren'e.
öyle sessiz,
öyle solgun zefaranlar.
hercai kokulu
damlatır sineye
katre katre gözbebeklerinden.
sabrın izbelerinde bezgin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!