Kainatta bir yer var, düşünün başka benzeri yok,
Bu dünyanın cenneti misali, anlatmaya söz yetmez.
Bir ayağı Asya’da bir ayağı Avrupa’da, düşmanı çok.
Toprağı üzerindeki insana, dünya bir olsa güç yetmez.
Ey güzel yurdum, ey cennet vatanım sen benimsin.
Varsın çanlar benim için çalsın,
Senden başkası elimden tutmasın,
Dilim acı söylüyorsa felek utansın,
Senden başkası sesimi duymasın.
Ben istemedim Tanrı’ya küsmeyi,
Zavallı dilim lal oldu sana beni anlatmaktan,
Kimi zaman haykırıp, kimi zaman fısıldamaktan,
Hem gözün kör olmuş senin, hem kulağın sağır,
Diz bağlarım çözüldü, peşinde koşmaktan.
Seni nereye koydum böyle mübarek, kaf dağı mısın?
Mevsim sonbaharken, yapraklarım dökülmüşken,
Yağmur gibi ıslak gözlerim sırılsıklam olmuşken,
Kalbimin hırsızı, dertler insanını unutmuşken,
Sen miydin yeşeren sevda çiçeğim?
Mazimize düşman kesilip küsmüşken,
Yüreğimdeki saflığın, temizliğin,
Gözlerimdeki fersizliğin, ferliğin,
Ruhumdaki heyecanın, darlığın,
Anlamı yok sen olmayınca,
Saçlarıma erken düşen aklığın,
Sevgi bazen bir rüzgar,
Delice eser.
Sevgi bazen bir yağmur,
Yağar geçer.
Sevgi bazen bir ateş,
Yanaşsın limanlara sevda yüklü gemiler,
Kimi yâre, kimi, kuşa, kimi börtü böceğe,
Yeter ki sevgi ile aydınlansın kara geceler,
Hasret, nefret, zulüm atılsın kuytu köşeye.
Gülü de koklayalım, bülbülü de dinleyelim,
Sevgiyi teraziye koyup tarttık ya bir gün,
İşte her şeyi yitirdiğimiz gün o gün,
Olur mu be gülüm?
Sevgi edilir mi mukayese?
Ne koyduk da ağır bastı öteki kefeye?
Ağır basanlar ne hale koydu seni, bir gör,
Sevilmek özeldir,
Herkes sevilmek ister,
Lakin sevmek ayrı güzeldir.
Fedakarlık ister.
O kadar saf ve temizdir ki,
Kendimle alakalı,
Hiç böyle bir adam hayal etmemiştim.
Hayalini kurmadığım bir hayatta yaşamak,
Oldukça zor ve tedirginlikten ibaret.
Sanırım hazırlıksız sınava giren,
Ürkek bir öğrenci gibi kaldım ortada.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!