güneşle güneş olmak
bu yüzdendir güneşi sevmem
canhıraş bir zılgıtla zembereğin boşanması
aniden düşmesi yüzümün
sırf zaruretten
fotoğraf çekiyor gözlerim karşıki tepelerden
binlerce ışık serpilmiş geceye
her biri bir mücevher
evlerden bir alemdeyim
evler ki yanar döner
..………………….kimse bilmez
.…………………. hangi yara nereye kanar
sakınmaz dağ ateşi
orman uğultusundan
Genellikle düşünce şiirleri yazar ve aşk şiirlerinden uzak dururum. Son günlerde ise elimden geldiği ve dilimin döndüğünce aşk temasını işlemeye çalışıyorum.
Öyle bir mevsimdeyiz ki doğa uykuya çekilirken, ruh ve bedenlerimiz bu değişime kaçınılmaz olarak ayak uyduruyor. Metabolizmalarımız eskisinden farklı çalışıyor; hormonlarımız dinlenmeye geçiyor. Hayata şehlâ bakmamıza neden oluyor sonbahar. Adeta yaprak döküyoruz. Ruhlarımıza sarı hüzünler hükmediyor. Ve bu bana, biraz zaman kaybı biraz da haksızlık gibi geliyor. Belki de yaşım icabı öyledir, kim bilir. Gençlerin önünde yaşanacak pek çok ilk ve sonbahar varken bizim vaktimiz oldukça sınırlı artık.
İçimde bir ses, onlara ve kendime umudu ve aşkı hatırlatmam gerektiğini söylüyor. Şairin bir görevi de tanıklık ederek belgelemek; kendince bir isyan unsuru olan haksızlığa karşı bir tavır-duruş yüklenmek olduğuna göre, ben de kendimce - doğanın tabii akışından kaynaklanıyor olsa bile - bu duraganlık ve onun doğurduğu hüzne karşı koyuyorum. İşte bu yüzden aşk yazıyorum. Özellikle de zamanı hızla tükenenler için…
ne öyküler sakladım içimde
uykular ölüm
uyanışlar intihardı
solan her yaprağa yazıldı adım
rengini erke terk etmiş insafsızlığa inat
gök mavisi bir ışık doğar
hayatın kahverengi kilinden
ezeli damgasını bırakır heybetiyle bir can
ağzında korkmuş
üstelik cesur ve kekre bir tat
-
Ömer Yalçın
-
Faris Faris
-
*
Tüm YorumlarSevda Kenti'nin Öyküsü’nü dinlemek ister misin?
İstersen son şiirime bir göz at… Sevgilerle.
şiirinizde yorgun ve sarhoş bir yaprak gördüm onu aldım ırgat'a verdim...
bu sitede ender şiir yazanlardansınız..
saygı sevgi