Naime Erlaçin Şiirleri - Şair Naime Erlaçin

turuncu gözlü kuşun kanadıdır son barınak
bir avuç yem
hüzünlü bir “günaydın” sabah ayazında

ölümsüz tutuklu ey!
nasıl da karıştın hızla yaprağın nazlı kılcallarına

bir ayağım kuzey
bir ayağım çıkmaz yarıkürede
çaresiz ikindilere verdim odalara sinmiş ezgileri
kan çiçekleri büyütüyorum
gönül ağrısıyla harlanan vicdansız bir ateşte

kırılgan zeminlerde
zorlu bir oyun

“sunulan goncagül sahnesi” eksik!

parçalanarak geliyor replikler

(Hoca İle Çekirge - 5. Bölüm)

-Kendinize gülebildiğiniz ilk gün, büyümeye başlarsınız! - Ethel Barrymore

-Gülmek, güldürmek; gülerken ağla(t) mak, ağlarken güldürmek; kendisi ile alay etmek, hüznün yeni bir libas edinmesidir. - Naime Erlaçin

Saat: 04:55

diyorum ki
bir su sesi çarpsa kulağıma
mesela yağmur yağsa
yağmurla uyansam sabaha

girilmemiş savaşlardan
bir kırlangıç fırtınası esti
bir kasırga
sürüklendik önü sıra rüzgarın
sağa baktık telefat sola baktık uçurum
yıkıntıydı geride kalan

-belki budur aşk!

kendiliğinden vazgeçmek
yok olmak sonsuz bir nehirde
varoluşu öğrenmek
okyanusta yeniden

şımartır
övgünün fazlası
eleştiri hak
yargılama yasak
istihza
nahak

hareler büyüyor rüyamda
büyüyor hareler
ruh yalnızlığımda

bir hayat eskittik
aşkla şiire

(“Hoca ile Çekirge”* – İkinci Bölüm)


Duygulanmam gerek. Şiir yazacağım ya. Transa geçerek pekâlâ yazabilirim. Ama bu işin maliyeti çok yüksek. Psikolojim, patalojik bir hale geliyor. Şairleri mi dolaşsam acaba? Yok, olmaz. O da uymadı. Neme lazım etkilenirim falan, rezil kepaze olurum 'şuara' takımına. Ama bir yolunu bulmalı. Aşık olacak çağı da geçmişiz üstelik.

-Çağı mı kaldı Çekirge? Bu saatten sonra senin işin ancak geriyatriyle. Bakma mihrap falan idare ediyor ama konu ciddi. Yaşlılık sorunları veya bölümü veya departmanı. Adına her ne diyorlarsa, işte oraya gideceksin artık, anladın mı?