Naime Erlaçin Şiirleri - Şair Naime Erlaçin

yanar döner
döner yanar da gün ışığında
insanlığa sığınır yine insan

aydınlığın bekçisiydin
kundaklandın vardiyasız akşamlarda

- ayrılık sevgiyi yalnızca çoğaltır, sevgi gerçekse eğer….


ayrılık ateşi düştü ya
çıkmalı artık yüreğimden
yağmurla bereket olmalı dizelerime

tenime düşen
ruhuma eklenmeyen
buz bir duygudan kamaşıyor gözlerim

çıkarıyorum içimden kendimi sıkça
fırlatıp atıyorum

akan su tersine döner ekvatoru geçince…

mayıs geçer
eylül geçer
güller geçer

tüm zamanların piri rüzgâr
eskiyen
eskiten
yenileyen ey!

gücünü bilinmezden al

“meydan okuyucu” derdi birisi

bilirdi:
tüm meydanları okurdu bu kırk dilli
düşünceden söz üretmek ise
asıl marifeti

bir anne için ne yazılabilir ki

“köpekler ana olmasın”
derdi rahmetli ninem

çileli iş analık

adı sevda oluyor
uykudan
her sıçrayışında kirpiklerimin
yalnızlığa
her uyanışında

hangi parmaklar yandı bugün
biri adressiz kaldı mutlaka
adını yitiren kızgın
en kırgın

düşlerin bilendiği

sevda yanığı
nasır yarığı yüreğin
yaprak döküyor ey çocuk

soyunmadan giyinmez doğa!