son bakışımdı sakka kaşına
aynı ağaç kütüğüydü sıradan savan
son elmaydı dalından kopardığım
rüzgar olanca hızıyla salıyordu dalları
anlatırdım anneme mavimtrak çivitleri nasıl topladığımı
Ağıt
Daha sekiz yaşında bir çocuktu
Ne istedin ey zalim ne yaptın sen
Dünyadan habersiz bir yavrucuktu
Nasıl kıydın ey gafil ne yaptın sen.
ahbap beni eleştir
hatalarımı dök ortaya kurtuluşum olsun
yüz kişiden daha iyidir bir kişi
gerçeklerle yüzleştiriyorsa
beni sadakatsizlik yaralar
ne olur doğruluk yaralasa
elim kolum kırık
sokaklarda caddelerde binalar üstüme yıkılıyor
yediğim içtiğimin tadı yok
içimden sonsuza kadar uyumak geliyor
ah oğlum nerede yanlış yaptın sen
nasıl biriyle evlenmiş sen
Bu kadar kafayı yorma boşuna
Akıl yetmez oldu olup bitene
Dünya dediğin denizde bir damla
Önü arkası ibretlik cendere
Herkez düşünürde bir yere kadar
Boşunadır takvimler saatler
Zaman, vakit diye bir şey yoktur
Boşunadır doğumlar ölümler
Bu dünyada mutlu sonlar yoktur.
Akla ziyan alemin döngüsü
Aklım karışık, gönlümse hüveyda
Sonum ne olacak hiç bilmiyorum
Şu bastığım dalı kesmek kolayda
Düşünce ses gelir mi bilmiyorum.
Varlık ülkesini gezdim dolaştım
Unutulmaz sevinçler acılara mahkum
Değil mi ki kopan ip bizi ayıracak
Kelimeler anlamsız kalacak malum
Sevgi dolu sessizlikler boğacak.
Yol çıkmaza tarif sorar
Akıl verdim küçümsedi
Ben vazgeçtim kendin yorar
Ne söylesem beğenmedi.
Bundan öncede kaç kere kopmuştur Kıyamet
Bunu bilemeyiz lakin başladı alamet
Belki hz.Ademden öncede Ademler varsayım
Dünyada ne ilk Kıyamet, nede son nihayet.
Dünya bu kaosa elbet cevap verecektir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!