İnsandan insana olmuşsa köle
Mayası bozuğa şiir neylesin
Beşiği altınsa höllüğe bele
Aslan sütü içip kadeh meylesin.
Ar namusu sermiş basmaz yerlere
Sıyırmış sabah perdelerini
Bir ay doğmuş pencerende
Vurulduğum andır işte elinden
Kurşun tasa yansır sevdan
Endamı güzelliğin... Eda’sı bakışlarınla
Doyurursun güvercinleri cömert
Dünyaya bir çocuk gibi doğmak
Yaşamak geleceği bilmeden
Kanat takıp özgürce uçmak
Bir kartal gibi süzülerek göklerden
Bozkırlarda şahlanmış yağız bir kısrak
Alnı terli,kirli sakallı adamlar yürüyorlar
Özgürlüğe dalgalanıyor nasır tutmuş ellerdeki bayraklar
İstedikleri emeğin karşılığı Hakka saygı
Tek yürek tek ses!
1MAYIS diye haykırıyorlar
Seyrederim vecd ile yıldızlı geceleri
Tebcillerim tan vakti selam durur ay hilal
Güneşin gözlerinde esrarı yüceleri
Kanadında kuşların dillerinde gizi lal.
Köhnemiş şu dünyanın yalnızlığı başıma
Gönül gel aldanma, cahil sözüne
Yalandan partalı, yol olur gider
Çatma kaşlarını yazık özüne
Kirpiklerin oktan dal olur gider.
Haram sofrasında lokma yenilmez
Durmaksızın besleriz elemli beşiğimiz
Odları ateşinde koru körüklenen öz
Hangi değirmen taşı sırası keşiğimiz
Akıntıya kapılan daim sürüklenen biz
Kutsanır ellerimiz alkışlarında cömert
Yalnızlığın hecesi şiirin yazamadım
Kanat açsam yabandı ıssızlığımda valsın
Çıktım merdivenleri göklere uzamadım
Çemberinde gül oya sefası süren gelsin
Şiirin yazamadım yalnızlığın hecesi
Kutlu yolculuğum çileli katar
Yağmurunla besle sevginle öldür
Sevda vadisinde aslanın yatar
Doğum günü eylül peteğe baldır
Ana hatun başım tacım giyerim
Yazgımız gibidir sevdalarımızda
derin acıların gömülü toprağı
bereket saçar eğilir başaklarından
mahmur uykusundan uyandırılmış yola revan ay ışığını kıskandıran
Venüs'ün sırmalı saçları kadar karışık coğrafyasına vurulur
düşer yıldızlar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!