Müslüm Bayram Şiirleri - Şair Müslüm Bayram

Karanfiller açayım döküleyim yüzüne
Süpürmesin rüzgârın ıtırından kok bana
Nice çöller geçeyim ekileyim özüne
Papatya fallarının satırından bak bana

Keskin yakış nazarın fethetsin gönül hanım

Hayallerin yakıp söze darıldın
Kalbimin yarası ak güle güle
Rüzgârına takıp güze karıldın
Savur kâkülünü bak güle güle

Sevdayı başıma ateşi açtın

Düştüm sıratına bile odunu
Hançere azığı taksan ne olur
Yıldızlı geceler dile tadını
Mürekkebe banıp aksan ne olur

Güz gülleri açmış sararıp solmuş

Şiir sanatını yazdığım kadın
Çile yollarıma çizik çektin mi?
Heceyi eceyi kattığım adın
Köz düğüm mektubum yırtıp yaktın mı?

Ekildim toprağa yeşerip soldum

Yalnızım sensiz çok her şeyden uzak
Hatıraların’la ödevlerim’le
Sahra çöllerinde kurulsa tuzak
Aşka bilenmiş kalp bilevlerim'le

Eksik doğmuş gökte işte ay yarım

Sabırla durmuyor atik vicdanım
İstiyorlar ki ah… Uysal olayım
Dolar mı sevgiyle katık cüzdanım
İstiyorlar ki ah… Uysal olayım
Yalnızlığım şehri ıssız alayım.

Ruhun üşümeye donmaya görsün
yalnızlığının dayanılmaz soğuk karanlığına hapsolmuş
hangi mevsim güneşi ısıtırdı teni
titremeli hallerinden sönmüş
bin bir yaralı ocaklar.

Ey şair!
Şairim diye yola çıkmışsan eğer unutma
Yalnız şövalyesin artık
Küsme yalnızlığına dert etme sakın
Sahte gülücüklerini halkın el çırpmalarını
Umursama asla aldanma.

Tatlı isteklerin sevecenliği bakışlar
Rengârenk gelincik tarlası ruhum
Kaynadı kanım! Devinimli dansında
Dalgalı denizlerinden coşkun
Yağmurlu esintilerinden
Öz Anadolu... Kutlu yurdum.

Eceli sorgulamaz kendimizi adarız
Umursamaz düzende yol alır yüzer gemi
Elemlere kaygısız çoğalarak tadarız
Kınından çıkar hançer damardan süzer demi.