Olmalı güzel düşleri insanın
Bakışlara yansımalı aşk
Sormalı kendine, aynalara
Var mı, güzel bakan gözlerin?
Ay doğar sabaha aydınlanır gün
Seyranı bağların hayranın olur
Bal kaynat bülbüle gülbankların sun
Çiçeklenir düşün bayramın olur.
Dost dosta darılsa kurulur zaman
Ayrılığın tohumları
Ektin canımı yakıyor
Diken çakıl salkımları
Acıma rengin katıyor
Dindirmiyorsa yaramı
Günahlarım tartıya sorguya yatırılmış
Şansımı zorluyorum koşmaktır ayak benim
Gönülden doğan güneş ufukta batırılmış
Düşeş atmak bahtıma zarlara uyak benim
Gizemiyle anılar saklı tatlı hayalin
Güneş işte yine doğuyor tan kızıllığında
Dinliyorum ürpererek sensizliğimi
Ruhunu kaybetmiş divane bakışlarım
Yankılanırken lodos vadilerinde kuru iklim
Arıyor sağanaklı yağmurlarını
Karıncalar belirsizleşiyor gözümde
Nasihatim dostlara, güçsüzken çaba sarf et
Zayıf görün güçlüysen, olmaya nazar haset
Şansın ol kendin inan, bereket belki kısmet
Güven duyma kuluna, vefasıza; zül olur.
Güçlüyken düşünmezsin, kimler dost kimler noksan
Tablolar vardı duvarları süsleyen
Çerçevelenmiş; nice özenle yerleştirilmiş
Okşarken nakışlı bezlerle arada
Tozlarına kanlı gözyaşları bezenmiş
Yanıtsız kalan bunca körpe ömürler neden?
Görkemli güzelliği yavrusu kucağında
Vurgun yemiş düşleri zülüflerin düşürmüş
Cehennemi yaşamak reva mı ocağında?
Gözlerinde kavrulur duman tüter üşürmüş
Açılsa deste güller ana gibi bağ olmaz
Arama uzaklarda
Hayalperest sevdalarda yelme
Kapılma bulanık akıntıların suyuna
Balçıktan tortusu debisinde debelenir
Bağlanır boğulursun
Atlama tahtası değildir yaşamak
Güneşle kavurduğumuz sevgimiz
Azık niyetine heybemde taşırken
Özlemler ağırlığı diyarlar
Gezdiğim yâd eller.
Yabandı her şey yaban!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!