Kirlenmiş beyinler düşüncelerle
Korku dolu sokaklar geziyorlar
Karanlığa ibret sahte yüzlerle
Gözlerde sırrı ele veriyorlar
Ruhu ürküten kaygılardan ırak
Çam ağaçlı bahçeme yuvasını kurarken
Hünerli bir dişi kuş, saksağanlar pusuda
Ne güzel ötmektedir mimarisin örerken
Zarafetiyle özel alacalı başı’ da.
İzlenmektedir sessiz emirler midesinden
Sorma nasıldı diye zamanı
Arama mazilerde batık güneşi
Yol bilmez çıkmaz sokaklar pusulası
Sürgüleri pervazlarından çürümüş
Akrep izi dil yarası hançer
Kaynatır kabartır zehri
Sormayın rengimi
Lirik şiir esintisi yeliyim.
Mavi ufuklar göklerde batan
Karanlıkları parçalayan!
Kızılelma bahçelerinden.
Diyorsun ki çok üzgünüm
Bu dünya benim için boşluk
Doldurulamaz kayıp bir çukur
Zifiri karanlıktır zaman, yazgı gözümde
Güneşim parlamayacak.
Nice şiirler yazdım nice destanlar
Anlatmıyor bana hiçbiri seni
Şairin diyorlar karası bağlar
Mahzun aşkların mahzenlerinde
Deminde kurulur nice sofralar
Öyle tılsımlı bakış gülümseyiş ki
İflah olmaz bu dert
Hangi kalp buna nasıl dayansın?
Uzansa da elin sımsıcak
Tutulamaz güneş, ulaşılamaz ki
Dokunma bırak öylece...
Sen ki yüce soylu bir kralsın
Halkın için çektiğin bunca acılar
Oysa hiç umursamazsın bu acıları
Duyduğunda methi gürültü alkışları.
Kralım çok yaşa kulların sevinsin
Öylece gittiler her birisi... Tek tek
söylenmemiş sözler
dokunulmamış acılar bırakarak
dönüp bakmadılar peşlerine hiç
aktılar su gibi...
rüzgara hüzünleri ekerek.
Şu hayatın içinden sizlerden biriyim
Yoktur kimseyle kavgam olmaz husumetim
İnsanlıksa amaç herkesin kardeşiyim
Sevgim olgunluğumsa budur kabahatim
Zalimlikse eğer zalimliği çok gördüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!