Müslüm Bayram Şiirleri - Şair Müslüm Bayram

Dillere destan güzelliğin; sen ki özgür kadın
Fırtınalı, dalgalısın çok
Kurbanı, bağımlısıyım ruh hallerinin
Yatır kollarına sev! Her şeyden çok

Yıllara meydan okuyan sen! Başımda taç sen

Yıldızları sönmüş sokakların
Tenha karanlıklarında izi
Düşmüştü kar soğuğundan yarası
Donmuş buz parçalarına basarak
Yürüyordu yalnız sır dolu yolculuğa
Çok uzakta bilinmez bir coğrafyaya

Ey kutlu şair!
Daha ilkbaharından soldu tomurcuklar
Zamanı mıydı şimdi ektiğin çiçeklerin
Neme gerekti toplum işte gör hallerin
Yuhalıyorlar tufanlı alkışlarıyla şairi
Karanlık bakışların cellat hallerin

Tutuklanmış davamdır Tanrımın bahşettiği
Benim güzel meleğim mey şarabı sorulmaz
Firdevs’in güllerinin köz alev nakşettiği
Gönlümü yakan türkü mızrap tele darılmaz

Çal türkümü! Yine çal taşayım sözlerine

Hamdolsun Allah’ıma dualarım hep ona
Kutlayanlar dilinde bazı özel günlerim
Hoş hovardaca sözler uçuşuyorken ana
Kutlayanın gözünden sevgisini anlarım

Sevilirsem severim ahit yoktur düşüme

Senden sonrası yalan yakar damla gözyaşın
Hatırasında zaman eskiyen yürek görsün
Parıldayıp sönerken altında çekiç örsün
Paha biçilemezdir başımdan ağır yasın

Ak sütten sayfalarda eserlerimin gülü

Genç bir bülbül idim güle dadandım
Kırıldı kanadım, hatam anladım
Uğraştım çok çalıştım yaram sardım
Güller sofrasıydı kuruldum artık

Hayat ırmağın da yıkandım battım

Doludizgin koymuşlar sevdamızın adını
Bu bakışlar bana yaban değil
Mıhlandım!
Sağanak sağanak damlaların biriktirdiği
Boğulmak istercesine bakakaldığım
Ne derin ruhu taşır...

Severek oku ilham al aşkla özümse
Önce inan kendine âşık ol incitme
Kanma cahil cühelaya hacı hocaya şeyhe
Sakın ha!
Kendinden başka kimseye
Önce kendine önce kendine önce kendine.

Hayallerimizi yemledik
oburdu doyumsuz şehirler
gürültülü kargaşası zamanda
geçen ömür kronolojisinde yürüdüm
çıkmaza yol alınan boydan boya...
umut sokaklarıydı adım.